Soft Power – Brink of Extinction

Intro: Panagiotis Stathopoulos

Soft Power stated their intentions immediately and directly first of all through their name. That was to make music that sounds dynamic within its soft trail. And in their debut album, In A Brown Study, three years ago (our reviews here), the band from Helsinki managed to effectively elevate this combination, through a progressive methodology that places jazz as the basis, adding rock, psychedelia, and the traditional music of their homeland as expressive elements.

At the start of the new decade, we have new Soft Power material, part of which was included in the band’s second album, Brink of Extinction.

[bandcamp width=100% height=120 album=1830258881 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]

Rest of peace and clear conscience in irrational times

Against the reckless destruction of the environment and much more the increasingly hostile attitude of governments and the majority of citizens in different parts of the world, Soft Power from Finland are lining up their reasoning in the form of enjoyable sounds.

These reflections through thoughts and actions may not have a human voice and verbal developments, since they are almost absent from the album, but the music itself and the titles that describe it, place a veil of consciousness over the scorched earth that the activity of societies leaves behind today. In Brink of Extinction, Soft Power communicate their reasoning with melodic and rhythmic eloquence, forming sound patterns that stick to the mind, hoping that many more people will weigh in on their ecological ideas and the environmentally friendly spirit. They themselves see raising awareness and taking action as an opportunity (Window of Opportunity) for the planet, even in the situation it has reached, with the successive extinction of plant and animal species, at a time when there’s an apparent crisis of values.

The axis around which their inspirations revolve is their ability to beautifully link the folk music of their country with the western jazz-rock concept, a concept that has entered the of Scandinavian rock music scene decades ago. Their harmonies have an idyllic aura as they unfold effortlessly. In other words, you encounter a genuine evolution in the structures of Soft Power, which may not aim to surprise, but relies on escalations that have a strong impact on the senses. One melodic snapshot follows the other in this intelligible and attractive barrage of patterns, with a jazz softness giving the signal and the rock components being erased like threads on the wonderfully embroidered fabric, which has traditional techniques not in the sense of conservatism, but with that of contemporary use.

60s and 70s trace elements of jazz, rock and folk, find suitable ground throughout, but do not bid against the modern imprint of the material. Soft Power have been and remain a creative ensemble of their time,investing on a progressive mix of wind, percussion, string and electronic instruments. The guitar phrases glide over the iconoclastic sax and flute notes, with the groovy stamp of the bass and drum maneuvers setting up its own carousel, and the keys leaving a sweet coating as the moog synth pins its spiritual frequencies.

The feature that seems to be missing from their latest album compared to its predecessor, is the trippy psych guitar and keyboards passages that had appeared sporadically but crucially, disrupting the soft-toned compositions. Somewhere, somehow in In A Brown Study the atmosphere was energized, vibrations and cracks were created in the smooth jazz environment, something that would add more charm to Brink of Extinction.

Soft Power crafted an ode to common demands on ecosystems globally, reminding us that bio-demands can also be made though restlessly soft expressions.

8 / 10

Panagiotis Stathopoulos

2^nd opinion

The second album of the Finns continues from where In A Brown Study had stopped. The sextet re-indulges in an old-fashioned yet fascinating sound based on Fläsket Brinner, Pärson Sound, Träd Gräs Och Stenar, funk, folk and of course jazz. In Brink of Extinction, the pure jazz references immediately arouse interest, with the two alto and tenor saxophonists indulging in their sophisticated but also seductive playing. Here, the jazz character of Soft Power is denser, while any kraut elements found in the past are scarce. This is the main difference with In A Brown Study. Sounds that create images, which resonate unique paths of expression and freedom. The whole sonic environment reminds of a movie soundtrack, suggesting a charmingly analog and ethereal music, where pianos, synths, flutes and exemplary bass lines cause intense vibrations of body and mind. The groovy feeling and the rhythms are contrasted in the more psychedelic aesthetics of the first album. The long tracks Window of Opportunity and the title track are items of multilevel quality.

8.5 / 10

Thomas Sarakintsis

Εισαγωγή: Παναγιώτης Σταθόπουλος

Από το όνομα που επέλεξαν να εκπροσωπεί τη δραστηριότητά τους, οι Soft Power δήλωσαν άμεσα και ευθέως τις προθέσεις τους: να φτιάξουν μια μουσική που ακούγεται δυναμική μέσα στο απαλό της ίχνος. Στο δε, προ τριετίας, ντεμπούτο LP τους, In A Brown Study (οι κριτικές μας εδώ), το σχήμα από το Ελσίνκι  κατόρθωσε να εξυψώσει αποτελεσματικά αυτόν τον συνδυασμό, μέσα από μια προοδευτική μεθοδολογία που τοποθετεί την jazz σε ρόλο καθοδηγητή, περνώντας εντός του εκφραστικού του οχήματος το rock, την ευρύτερη ψυχεδέλεια και την παραδοσιακή μουσική της πατρίδας τους.

Με την έλευση της νέας δεκαετίας, έχουμε καινούργιο Soft Power υλικό, μέρος του οποίου εσωκλείστηκε στο δεύτερο άλμπουμ του γκρουπ, Brink of Extinction.

[bandcamp width=100% height=120 album=1830258881 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]

Ανάπαυλα γαλήνης και διαυγούς συνείδησης σε καιρούς παραλογισμού

Κόντρα στην αλόγιστη καταστροφή του περιβάλλοντος και πολύ περισσότερο στις ολοένα και πιο εχθρικές διαθέσεις των κυβερνήσεων αλλά και της πλειοψηφίας των συμπολιτών στις διάφορες γωνιές ανά τον κόσμο, οι Φιλανδοί Soft Power παρατάσσουν τους συλλογισμούς τους εν είδει απολαυστικών ήχων.

Προβληματισμοί μέσα από σκέψεις και δράσεις, που μπορεί να μην έχουν την ανθρώπινη φωνή και τις λεκτικές αναπτύξεις μιας αυτή και σχεδόν απουσιάζει από το δίσκο, μα η ίδια η μουσική και οι τίτλοι που την περιγράφουν, τοποθετούν ένα πέπλο συνείδησης πάνω από την καμμένη γη που αφήνει πίσω της η δραστηριότητα των κοινωνιών στον καιρό μας. Στο Brink of Extinction, οι Soft Power επικοινωνούν με μελωδική και ρυθμική ευφράδεια το σκεπτικό τους, διαμορφώνοντας ηχητικά σχήματα που κολλούν σαν τσίχλα στο μυαλό, με την ελπίδα αρκετοί ακόμη να κοντοζυγώσουν στις οικολογικές τους ιδέες και το φιλικό προς το περιβάλλον και την πλάση πνεύμα. Οι ίδιοι βλέπουν σαν ευκαιρία (Window of Opportunity) για τον πλανήτη αφενός την ευαισθητοποίηση και αφετέρου την ανάληψη δράσης, ακόμη και στην κατάσταση που έχει περιέλθει, με την διαδοχική εξαφάνιση ειδών, πανίδας και χλωρίδας, σε μια περίοδο που η κρίση αξιών χτυπάει κόκκινο και το οικοδόμημα που αποκαλείται «σπίτι μας» γκρεμίζεται ταχύτατα.

Βασικός πυλώνας γύρω από τον οποίο περιστρέφονται οι εμπνεύσεις τους είναι η ικανότητά τους να δένουν όμορφα το folk στίγμα της χώρας τους με τη δυτική jazz-rock αντίληψη, μια αντίληψη που βέβαια από δεκαετίες έχει προσχωρήσει στο μουσικό σκηνικό του σκανδιναβικού rock. Οι αρμονίες τους έχουν μια ειδυλλιακή αύρα καθώς ξεδιπλώνονται αβίαστα. Συναντάς, δηλαδή, μια πηγαία εξέλιξη στις δομές των Soft Power, που μπορεί να μην ψάχνει συχνά τον αιφνιδιασμό και την έκπληξη, μα στηρίζεται σε κλιμακώσεις που από μόνες τους έχουν ισχυρό αντίκτυπο στις αισθήσεις. Το ένα μελωδικό στιγμιότυπο διαδέχεται το άλλο σε αυτό το εύληπτο και θελκτικό μπαράζ μοτίβων, με μια jazz απαλότητα να δίνει το σύνθημα και τις rock συνιστώσες να διαγράφονται  σαν κλωστές πάνω στο καλαίσθητα κεντημένο υφαντό, που φέρει παραδοσιακές τεχνικές όχι με την έννοια της συντήρησης, αλλά με αυτή της συμμετοχής τους στο σήμερα.

60s και τα 70s ιχνοστοιχεία της jazz, του rock και της folk, βρίσκουν πρόσφορο έδαφος στο όλον, μα δεν υπερθεματίζουν απέναντι στο σύγχρονο αποτύπωμα του υλικού. Οι Soft Power ήταν και παραμένουν δημιουργικό σύνολο της εποχής τους, δίνοντας τα ηνία σε έναν προοδευτικό συγκερασμό των πράξεων των πνευστών, των κρουστών, των εγχόρδων και των ηλεκτρονικών οργάνων. Οι κιθαριστικές φράσεις γλιστρούν πάνω στις εικονοπλαστικές πομπές των σαξοφώνων και του φλάουτου, με την groovy σφραγίδα από τους ελιγμούς μπάσου και τυμπάνων να στήνει ένα δικό της γαιτανάκι, και τα πλήκτρα να αφήνουν μια ζαχαρένια επίστρωση, την ώρα που το moog synth καρφιτσώνει τις κοφτές spiritual συχνότητες του.

Εκείνο το χαρακτηριστικό που μοιάζει να λείπει από το τελευταίο τους άλμπουμ συγκριτικά με τον προκάτοχό του, είναι τα τριπαριστά psych περάσματα από τις κιθάρες και τα πλήκτρα που εμφανίζονταν σποραδικά αλλά καίρια, διαταράσσοντας τις ηπίων τόνων συνθέσεις. Κάπου, κάπως στο In A Brown Study δυναμιτιζόταν το κλίμα, δημιουργούνταν κραδασμοί και ρωγμές στο smooth jazz στερέωμα, κάτι που και στο Brink of Extinction θα προσέθετε θέλγητρα και επιθυμητά σλάλομ κατά την ακρόαση.  

Οι Soft Power σκαρώνουν μια ωδή στις συλλογικές διεκδικήσεις στα οικοσυστήματα παγκοσμίως, υπενθυμίζοντας πως τα βιο-αιτήματα μπορεί να πραγματοποιούνται κι από ανήσυχα ήρεμες θέσεις.

8 / 10

Παναγιώτης Σταθόπουλος

2^η γνώμη

Σε επίπεδο εντυπώσεων, το δεύτερο άλμπουμ των Φινλανδών συνεχίζει από εκεί που σταμάτησε το In A Brown Study. Το σεξτέτο επιδίδεται εκ νέου σε μία παλιακής κοπής εντούτοις δρώσας ζεύξης ήχων επί τη βάσει των Fläsket Brinner, των Pärson Sound, των Träd Gräs Och Stenar, funk, της folk και βέβαια της jazz. Στο Brink of Extinction οι αμιγείς jazz αναφορές κεντρίζουν μεμιάς το ενδιαφέρον, με τους δύο alto και tenor σαξοφωνίστες να τέρπουν με το εξεζητημένο αλλά σαγηνευτικό παίξιμό τους.  Εδώ ο jazz χαρακτήρας των Soft Power είναι πυκνότερος, ενώ τα όποια kraut στοιχεία εντοπίζονταν στο παρελθόν έχουν υποχωρήσει. Τούτη αποτελεί και τη βασική διαφορά με το In A Brown Study. Ήχοι που δημιουργούν εικόνες έμπλεες παραστατικότητας, που αντηχούν ανεπανάληπτες ατραπούς έκφρασης και ελευθερίας. Η όλη ηχητική περιβολή ακροπατεί πάνω σε movie soundtrack υποδηλώνοντας ένα γοητευτικά αναλογικό και αιθέριο ακρόαμα, όπου πιάνα, synths, φλάουτα και υποδειγματικές μπασογραμές προκαλούν εντατικές δονήσεις στο σώμα και στο πνεύμα. Το groovy feeling και οι ρυθμοί αντιπαρατίθενται στην πιο ψυχεδελική αισθητική του πρώτου δίσκου. Τα δε μακροσκελή tracks Window of Opportunity και το φερότιτλο αποτελούν τεκμήρια πολυεπίπεδης ποιότητας.

8.5 / 10

Θωμάς Σαρακίντσης