King Crimson – Radical Action to Unseat the Hold of Monkey Mind [live]

Intro: Kostas Barbas
Translation: Niki Nikolakaki
26 / 12 / 2016

Robert Fripp has captured many of the live performances of King Crimson and especially from the 80s onwards, the quality of audio and visual documents has been excellent. The last until recently period of live shows with the awesome line-up of Fripp / Belew / Gunn / Mastelotto had been fully reflected in a package of recordings and videos, while their choice to play only recent pieces showed an active band that breathed only for the present and future.

Fripp’s choice not to include Belew (who by the way released a very interesting album this year) for the first time since the 80s, except for the new King Crimson line-up certainly disappointed many. The new line-up consists of those five who played in the project A Scarcity of Miracles, i.e. besides Fripp, Jakko Jakszyk in guitar and vocals, Mel Collins on saxophone and flute, Tony Levin on bass and Gavin Harrison on drums, plus the addition of two (!) more drummers, the already known Pat Mastelotto and the hypersessionist Jeremy Stacey.

The 3 CDs by Radical Action (To Unseat The Hold of Monkey Mind) is the result of live performances of King Crimson of today and the first thing to notice is the choice of performing  songs from all periods of the band in a form of a best-of. The question that arises is clear: have King Crimson become the most Jurassic free progressive rock band of the 70s ‘dinosaurs’?

Digging their bones?

Assuming that Robert Johnson actually acquired his talent after a meeting with the Devil at a crossroad in Mississippi, then a similar meeting of Robert Fripp with Lucifer in a dark alley in London seems not at all unreasonable. The band bears the name of King Crimson totally justifiably, since it brought the dawn of a new genre of rock and most importantly a completely new approach to popular music. This reasoning passed over the years in all incarnations of King Crimson, as in his personal projects.

At the age of 70 he decides for the first time in the history of the British to create a band that connects the past with the present. For the first time we see so many songs from the 70s in the live performances of the band, while the presence of Mel Collins supports this shift. In the same way we can explain the choice of the 70s friendliest voice of Jakko Jakszyk and not that of Adrian Belew. The choice of three drummers on the other hand remains a strange option until the listener hears the album (or if one is more fortunate to see them in a live show). The rhythmic options are not confusing at all, since the presence of three (Stacey anyway plays the mellotron) adds more detail and depth, creating a sense of 3D drumming.

Despite their 70s connotations the band looks as good at the latest material (The Construkction Of Light, Level Five, but also at new songs) which harmoniously coexists  on the first CD with songs from Larks’ Tongues in Aspic demonstrating how ahead of its time this record has been (along with Red of course). In the second CD they choose some very powerful outsiders of their discography like Sailor’s Tale, Pictures Of A City and The Letters, with Jakszyk interpreting them more than brilliantly. His interpretation of the songs from the legendary debut contained in the third CD is flawless, although he cannot touch the mythical interpretations by Greg Lake. An interesting addition is that of the brass in pieces from Red present in the third CD. Initially, this option may sound strange (especially in the homonymous track), but eventually it proves to be successful. The playing and the performance generally touches the absolute perfection and requires no further comment (the Starless video provided to the public is itself the absolute proof). My only complaint is the lack of tracks from the 80s, but without Adrian Belew in the line-up, it may have been the wisest choice.

Robert Fripp in wisdom hath made them all. So is Radical Action… It is his way to sum up much of the career of the British legend. The absoluteness with which he does so and the (almost) non nostalgic approach of past he attempts, leaves no room for the thoughts about the ‘dinosaurs’ mentioned in the preface of this review.

10 / 10

Kostas Barbas

2^nd opinion 

46 years since the legendary debut of King Crimson, Robert Fripp picks Levin, Collins, Jakszyk and three drummers (Rieflin, Harrison, Mastelotto) performing instead of Bill Brufford in a pompous and ambitious concert project and Radical Action to Unseat the Hold of Monkey Mind is the memento. The conquest of Radical Action… is the high-quality audio performance, which KC undoubtedly set as an objective removing even the sound of the audience from their recordings. The huge tracklist includes two new songs (Radical Action, Meltdown), while songs from the 80’s period are completely missing. Oriented more towards the 70’s period and style of the band, it is clear that the futuristic persona of Adrian Belew did not fit in the project (click for those with complaints). The release is addressed to the fans of KC with affection for high-fidelity and to the younger generations, as it can serve as an excellent box set.

9 / 10

Ilias Goumagias

Εισαγωγή: Κώστας Μπάρμπας
Μετάφραση: Νίκη Νικολακάκη
26 / 12 / 2016

Ο Robert Fripp έχει φροντίσει να καταγράψει πολλές από τις ζωντανές εμφανίσεις των King Crimson και ειδικά από τα 80s και μετά η ποιότητα των ηχητικών και οπτικών ντοκουμέντων είναι εξαιρετική. Η τελευταία μέχρι πρότινος περίοδος ζωντανών εμφανίσεων με το φοβερό line-up των Fripp/Belew/Gunn/Mastelotto είχε αποτυπωθεί πλήρως σε ένα πακέτο ηχογραφήσεων και βίντεο, ενώ η επιλογή τους να παίζουν μόνο πρόσφατα κομμάτια έδειχνε μια ενεργή μπάντα που ανέπνεε μόνο για το παρόν και το μέλλον.

Η επιλογή του Fripp να αφήσει τον Belew (ο οποίος παρεμπίπτοντος έβγαλε έναν πολύ ενδιαφέρον δίσκο φέτος), για πρώτη φορά μετά τα 80s, εκτός του νέου King Crimson line-up σίγουρα απογοήτευσε αρκετούς. Η νέα σύνθεση αποτελείται από τους 5 που έπαιξαν στο project A Scarcity of Miracles, δηλαδή εκτός του Fripp, τον Jakko Jakszyk σε κιθάρα και φωνή, τον Mel Collins σε σαξόφωνο και φλάουτο, τον πολύ Tony Lenin στο μπάσο και τον Gavin Harrison στα τύμπανα, συν την προσθήκη 2(!) ακόμα ντράμερ, του ήδη γνωστού Pat Mastelotto και του υπερσεσσιονά Jeremy Stacey.

Τα 3 CD του Radical Action (to Unseat the Hold of Monkey Mind) είναι αποτέλεσμα των ζωντανών εμφανίσεων των King Crimson του σήμερα και το πρώτο πράγμα που προσέχει κάποιος είναι η επιλογή να αποδώσουν κομμάτια από όλες τις περιόδους της μπάντας εν είδει best-of. Το ερώτημα που προκύπτει είναι σαφές: Έγιναν οι King Crimson, η πιο μη ιουρασική (Jurassic free) progressive rock μπάντα των 70s, δεινόσαυροι;

Digging their bones?

Αν υποθέσουμε πως ο Robert Johnson όντως απέκτησε το ταλέντο του μετά από μια συνάντηση με τον Διάβολο σε κάποιο σταυροδρόμι στο Mississippi, τότε μια ανάλογη συνάντηση του Robert Fripp με τον Εωσφόρο σε κάποιο σκοτεινό σοκάκι του Λονδίνου δεν φαντάζει καθόλου παράλογη. Η μπάντα του φέρει το όνομα King Crimson εντελώς δικαιολογημένα αφού έφερε την αυγή ενός νέου είδους rock και το κυριότερο μιας εντελώς νέας προσέγγισης της popular μουσικής. Αυτή η λογική πέρασε μέσα στα χρόνια σε όλες τις μετενσαρκώσεις των King Crimson, όπως και στις προσωπικές του δουλειές.

Στα 70 του πλέον αποφασίζει για πρώτη φορά στην ιστορία των Βρετανών να δημιουργήσει ένα σχήμα που θα ενώνει το παρελθόν με το παρόν. Για πρώτη φορά συναντούμε στις ζωντανές εμφανίσεις τις μπάντας τόσα κομμάτια από τα 70s, ενώ και η παρουσία του Mel Collins συνηγορεί υπέρ αυτής της στροφής. Με τον ίδιο τρόπο μπορεί να εξηγηθεί και η επιλογή της πιο 70s friendly φωνής του Jakko Jakszyk και η μη κλήση του Adrian Belew. Η επιλογή των τριών ντράμερ από την άλλη παραμένει παράξενη μέχρι ο ακροατής να ακούσει το δίσκο (ή αν είναι πιο τυχερός να τους δει από κοντά). Οι ρυθμικές επιλογές δεν μπερδεύουν καθόλου, αφού η παρουσία των τριών (ο Stacey έτσι και αλλιώς παίζει και αρκετό mellotron) πιο πολύ προσθέτει στη λεπτομέρεια και στο βάθος, δημιουργώντας μια αίσθηση 3D drumming.

Παρά τους 70s συνειρμούς η μπάντα μοιάζει το ίδιο ικανή στο πιο πρόσφατο υλικό (“The Construkction Of Light”, “Level Five”, αλλά και καινούργια κομμάτια) το οποίο συνυπάρχει αρμονικά στο πρώτο CD με κομμάτια από το “Larks’ Tongues in Aspic”, καταδεικνύοντας το πόσο μπροστά από την εποχή του υπήρξε αυτός ο δίσκος (μαζί με το “Red” βέβαια). Στο δεύτερο CD επιλέγουν κάποιο πολύ δυνατά outsiders της δισκογραφίας τους, όπως τα “Sailor’s Tale”, “Pictures Of A City” και “The Letters”, με τον Jakszyk να τα ερμηνεύει κάτι παραπάνω από άψογα. Άψογη είναι και η ερμηνεία του στα κομμάτια από το μυθικό ντεμπούτο τα οποία περιέχονται στο τρίτο CD, παρότι εκεί δεν μπορεί να αγγίξει τις μυθικές ερμηνείες του Greg Lake. Μια ενδιαφέρουσα προσθήκη είναι των πνευστών στα κομμάτια από το “Red” που υπάρχουν στο τρίτο CD. Αρχικά η επιλογή ίσως ξενίσει (ειδικά στο ομώνυμο), αλλά εν τέλει αποδεικνύεται πετυχημένη. Το παίξιμο και η απόδοση γενικότερα αγγίζει το απόλυτο και δεν χρήζει περαιτέρω σχολίου (Το video του “Starless” που έδωσαν στην δημοσιότητα αποτελεί από μόνο του το απόλυτο πειστήριο). Το μοναδικό παράπονο μου είναι η έλλειψη κομματιών από τα 80s, αλλά χωρίς τον Adrian Belew στο σχήμα, ίσως να ήταν και η πιο σοφή επιλογή.

Ο Robert Fripp τα πάντα εν σοφία εποίησε. Έτσι και το “Radical Action…” είναι ο δικός του τρόπος να ανακεφαλαιώσει ένα μεγάλο μέρος της καριέρας των Βρετανών θρύλων. Η απολυτότητα με την οποία το κάνει και η (σχεδόν) μη νοσταλγική προσέγγιση του παρελθόντος που επιχειρεί, δεν αφήνει κανένα περιθώριο για τις σκέψεις περί δεινοσαύρων που έγιναν στον πρόλογο.

10 / 10

Κώστας Μπάρμπας

2^η γνώμη 

Έχοντας περάσει 46 χρόνια από το μυθικό ντεμπούτο των King Crimson, ο Robert Fripp επιλέγει τους Levin, Collins, Jakszyk και τρεις drummers (Rieflin, Harrison, Mastelotto) που εκτελούν χρέη Bill Brufford σε ένα πομπώδες και μεγαλεπήβολο συναυλιακό εγχείρημα. Ενθύμιο αυτού του εγχειρήματος αποτελεί το “Radical Action To Unseat The Hold Of Monkey Mind”. Η κατάκτηση του “Radical Action…” είναι η υψηλής ποιότητας ηχητική απόδοση,πράγμα το οποίο οι KC έθεσαν αναμφίβολα ως στόχο αφαιρώντας μάλιστα τον ήχο του κοινού από τις ηχογραφήσεις. H τεράστια tracklist περιλαμβάνει δύο καινούρια κομμάτια (“Radical Action”,”Meltdown”), ενώ απουσιάζουν εντελώς κομμάτια της 80’s περιόδου.Με προσανατολισμό περισσότερο προς τη 70’s περίοδο και αισθητική της μπάντας,είναι σαφές ότι η φουτουριστική περσόνα του Adrian Belew δε χωρούσε στο εγχείρημα (κλικ για όσους έχουν παράπονο). Η κυκλoφορία απευθύνεται στους φανατικούς οπαδούς των KC με αδυναμία στο high-fidelity αλλά και στις νεότερες γενιές,καθώς μπορεί να χρησιμεύσει και ως ένα εξαιρετικό box set.

9 / 10

Ηλίας Γουμάγιας