Poem – Unique

Intro: Dimitris Kaltsas
05 / 02 / 2018

We had waited for seven long years for Poem’s second album, the successor of The Great Secret Show (one of the best prog debuts by a Greek band in my opinion), but Skein Syndrome proved that was worth our patience. After that the absolutely successful long tour to promote the album was at least encouraging for the future.

It is quite easy for all those who have listened to the music of Poem to acknowledge that the band has an international caliber and is “doomed” to climb high. Unique came much quicker than Skein Syndrome, as a reward for the previous long waiting, filling us with joy and impatience for multiple hearings that we eventually enjoyed, confirming our initial certainty once again.

A sign of stability

I remember the years when I, as a youngster, was filled with great enthusiasm to find new bands from the Greek scene to support as a Greek metalhead that I was. Thus in 2006, when I was just 17, Poem started out as a band and back then we were amazed by how good they were, but we always add “for a Greek band”. Twelve years later, Poem continue to keep our interest, but now, in conjunction with the other bands on the stage, we are pleased to say that quality is now in excess.

Unique is the third album of the band that comes after a change in the line-up, but mainly after two successful tours with Amorphis and Persfone. The quality of the compositions is once more high, while their style remains relatively the same, which may seem positive or negative for some.

The opener False Morality shows the mood of Poem. After the end of My Own Disorder the listener instantly understands the strong elements of the band. Having a tight rhythm section, great riffs and excellent melodic passes, Poem continue to write music for every mood. With attention to detail, each track has something to offer to the whole album, but at the same time they can all stand alone as separate compositions.

Once again, George Prokopiou leaves his signature on each track, with vocal performances that raise each composition a step higher. Euthanasia is an excellent example of how a good song gets even better because of the vocals with changes from sharp riffs to melodic passages and a memorable refrain (to say the least).

Poem never hid their influences. Tool, Paradise Lost, Katatonia and Porcupine Tree are some of the bands that can come to mind by listening to Unique. But Poem do not try to hide these. They proudly ‘wear’ them and add to them personality and their own signature creating something special and intimate at the same time.

The few new elements compared to Skein Syndrome are not as many in order to bring many new fans to the band. But it is something that helps to consolidate the sound of the band and expand the list of their extraordinary tracks. So what comes next can now bring new tours, new fans and the future can only be brilliant.

8.5 / 10

Lefteris Statharas

2^nd opinion

During the vast growth of the Greek progressive metal scene, Poem have, in my opinion, played an important role. On the one hand, that is because they have released quality albums that satisfied both the prog and the metal side, but also because they were promoting their music live quite impressively. The release of Unique comes in the best phase of their career and I think that this third album marks a significant change towards alt-prog. The compositions preserve the character of the band, namely intense rhythm guitars, substantive solos, technical drumming and melodies based on the voice of the singer, George Prokopiou, while the production is great and gives extra thickness to their tracks. The album has a homogeneity and the songs I personally enjoyed most are Four Cornered God, False Morality and Brightness of Loss, because they combine perfectly alternative metal with prog, but that does not mean that My Own Disorder (with a la Serj Tankian vocals) or Euthanasia (with the djent riffs) are not just as good. I believe Unique is a wonderful album and with it Poem escape the narrow boundaries of the Greek scene, laying the groundwork for wider recognition.

8 / 10

Giannis Voulgaris

Εισαγωγή: Δημήτρης Καλτσάς
05 / 02 / 2018

Μπορεί να περιμέναμε επτά ολόκληρα χρόνια για το διάδοχο album του The Great Secret Show από τους Poem (ένα από τα κορυφαία prog ντεμπούτα ελληνικής μπάντας θεωρώ), αλλά το Skein Syndrome απέδειξε πως η υπομονή μας άξιζε, καθώς η μπάντα φάνηκε πως ανέβηκε ένα επίπεδο. Η εκτενής περιοδεία για την προώθηση του δίσκου ήταν τουλάχιστον εναθαρρυντική για το μέλλον, όντας απόλυτα επιτυχημένη κερδίζοντας πολλούς νέους φίλους της μπάντας.

Οι Poem είναι γνωστό και καθολικά αναγνωρισμένο από όσους ακούσουν ένα δείγμα της μουσική τους πως είναι μία μπάντα διεθνούς βεληνεκούς που είναι «καταδικασμένη» να ανεβαίνει ψηλά. Το Unique ήρθε πολύ γρήγορα, σαν μια ανταμοιβή για την προηγούμρνη υπομονή μας, γεμίζοντάς μας χαρά και ανυπομονησία για πολλαπλές ακροάσεις που τελικά απολαύσαμε δεόντως, επιβεβαιώνοντας για άλλην φορά την αρχική μας βεβαιότητα.

Δείγμα σταθερότητας

Θυμάμαι τα χρόνια που και εγώ σαν νέο παιδί είχα ιδιαίτερο ενθουσιασμό στο να βρω νέες μπάντες από τον ελληνικό χώρο για να στηρίξω ως μεταλάς το ελληνικό προϊόν.  Το 2006 λοιπόν όταν ο γράφων ήταν 17, οι Poem ξεκινούσαν και αυτοί σαν μπάντα και είχαμε να λέγαμε τι ωραίοι που ήταν αλλά πάντα προσθέταμε το «για έλληνες». Δώδεκα χρόνια μετά οι Poem συνεχίζουν να κρατάνε το ενδιαφέρον μας αλλά πλέον σε συνδυασμό με τις υπόλοιπες μπάντες της σκηνής χαιρόμαστε να λέμε ότι η ποιότητα πλέον υπάρχει σε περίσσεια.

Το Unique είναι ο τρίτος δίσκος της μπάντας ο οποίος έρχεται μετά από ανακατατάξεις στη σύνθεση της μπάντας, αλλά κυριότερα μετά από δύο επιτυχημένες περιοδείες με Amorphis και Persfone. Η ποιότητα των συνθέσεων είναι και πάλι υψηλή, ενώ το ύφος παραμένει σχετικά ίδιο με ό,τι θετικό ή αρνητικό αυτό συνεπάγεται.

Το εναρκτήριο False Morality δείχνει εύκολα τις διαθέσεις των Poem. Μετά το τέλος του My Own Disorder ο ακροατής καταλαβαίνει αμέσως τα δυνατά σημεία της μπάντας. Στιβάρο rhythm section με στακάτα riff και εξαιρετικά μελωδικά περάσματα, οι Poem συνεχίζουν να γράφουν μουσική για κάθε διάθεση. Με προσοχή στη λεπτομέρεια, κάθε κομμάτι έχει κάτι να προσφέρει στο σύνολο του δίσκου αλλά ταυτόχρονα αρκετά έντονο έτσι ώστε να μπορεί να σταθεί μόνο του σαν κομμάτι.

Για μια ακόμη φορά, ο Γιώργος Προκοπίου αφήνει την υπογραφή του σε κάθε κομμάτι, με ερμηνείες που ανεβάζουν ένα σκαλί παραπάνω την κάθε σύνθεση. Το Euthanasia είναι εξαιρετικό παράδειγμα του πως ένα καλό κομμάτι γίνεται ακόμα καλύτερο λόγω των φωνητικών.  Εναλλαγές από κοφτά riffs σε μελωδικά περάσματα και ένα ρεφραίν να μένει εντυπωμένο στον εγκέφαλο.

Οι Poem ποτέ δεν έκρυψαν τις επιρροές τους. Tool, Paradise Lost, Katatonia, Porcupine Tree είναι μερικές από τις μπάντες που μπορούν να έρθουν στο μυαλό ακούγοντας το Unique. Οι Poem όμως δεν τις κρύβουν. Τις «φοράνε» περήφανα και προσθέτουν σε αυτές προσωπικότητα και τη δική τους σφραγίδα δημιουργώντας κάτι ιδιαίτερο και ταυτόχρονα οικείο.

Τα λίγα καινούρια στοιχεία συγκριτικά με το Skein Syndrome δεν είναι τόσα έτσι ώστε να φέρουν πολλούς νέους οπαδούς στη μπάντα. Όμως είναι κάτι που βοηθάει στην εδραίωση του ήχου της μπάντας και μεγαλώνοντας τον κατάλογο με τα εξαιρετικά κομμάτια. Έτσι το μέλλον μπορεί να φέρει νέες περιοδείες, νέους οπαδούς και η συνέχεια μπορεί να είναι μόνο λαμπρή.

8.5 / 10

Λευτέρης Σταθάρας

2^η γνώμη

Στη γιγάντωση της progressive metal σκηνής στην Ελλάδα, οι Poem κατά την άποψή μου έχουν παίξει σημαντικό ρόλο. Από τη μια γιατί κυκλοφορούσαν πάντοτε ποιοτικούς δίσκους που ικανοποιούσαν και τη prog αλλά και τη metal πλευρά, αλλά και γιατί προωθούσαν τη μουσική τους με εντυπωσιακά live. H κυκλοφορία του Unique τους βρίσκει μάλλον στην καλύτερη φάση της καριέρας τους και κατ’ εμέ αυτός ο τρίτος τους δίσκος σηματοδοτεί μια σημαντική αλλαγή προς το alt-prog. Οι συνθέσεις διατηρούν τον χαρακτήρα της μπάντας, δηλαδή έντονες ρυθμικές κιθάρες, ουσιώδη solo, τεχνικά τύμπανα και μελωδίες γραμμένες πάνω στη φωνή του τραγουδιστή, ενώ η παραγωγή είναι δυνατή και δίνει επιπλέον όγκο στα κομμάτια τους. Ο δίσκος έχει μια ομοιογένεια και τα κομμάτια που προσωπικά ξεχώρισα, είναι τα Four Cornered God, False Morality και Brightness of Loss γιατί συνδυάζουν άρτια το alternative metal με το prog, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει ότι το My Own Disorder (με την α λα Serj Tankian ερμηνεία) ή το Euthanasia (με τα djent riffs) να υστερούν. Κλείνοντας πιστεύω ότι το Unique είναι υπέροχος δίσκος και με αυτόν οι Poem ξεφεύγουν από τα στενά όρια της ελληνικής σκηνής βάζοντας τις βάσεις για μια ευρύτερη αναγνώριση.

8 / 10

Γιάννης Βούλγαρης