Yes drummer Alan White dies at 72Ο ντράμερ των Yes Alan White πέθανε σε ηλικία 72 ετών

Sorry, this entry is only available in Ελληνικά.

Yes drummer Alan White has died, aged 72. In a statement on White’s Facebook page, his wife Gigi said: “Alan White, our beloved husband, dad, and grandpa, passed away at the age of 72 at his Seattle-area home on May 26, 2022, after a brief illness. Throughout his life and six-decade career, Alan was many things to many people: a certified rock star to fans around the world; band mate to a select few, and gentleman and friend to all who met him.

Alan was born in Pelton, County Durham, England on June 14, 1949. He began piano lessons at the age of six, began playing the drums at age twelve, and has been performing publicly since the age of thirteen. Throughout the 1960s, Alan honed his craft with a variety of bands, including The Downbeats, The Gamblers, Billy Fury, Alan Price Big Band, Bell and Arc, Terry Reid, Happy Magazine (later called Griffin), and Balls with Trevor Burton (The Move) and Denny Laine (Wings). In 1968, Alan joined Ginger Baker’s Airforce, a new group that was put together by the former drummer of Cream and other noted musicians from England’s music scene including Steve Winwood, formerly of Traffic.

In 1969, Alan received what he thought at the time to be a prank phone call, but it was John Lennon calling to ask Alan to join the Plastic Ono Band. The next day Alan found himself learning songs in the back of an airliner headed to Toronto with Lennon, Yoko Ono, Eric Clapton, and Klaus Voormann. The ensuing album, Live Peace In Toronto, sold millions of copies, peaking at number 10 on the charts.

Alan’s association with Lennon continued, recording singles like Instant Karma and the subsequent landmark album, Imagine, with Alan providing drums for the title song, Jealous Guy, and How Do You Sleep at Night. Alan’s work with Lennon led to an introduction to George Harrison, who asked Alan to perform on the album All Things Must Pass, including the single, My Sweet Lord, released in 1970. Alan subsequently worked with many artists for the Apple label, including Billy Preston, Rosetta Hightower, and Doris Troy.

Alan joined Yes on July 27, 1972, and with only three days to learn the music, Yes opened their US tour before 15,000 fans in Dallas, Texas on July 30, 1972. Alan has been with Yes ever since, and with the passing of founding member, Chris Squire, in June 2015, Alan is the longest continuously serving band member.

Alan is preceded in death by his parents, Raymond and May White (née Thrower), his sister-in-law, Mindi Hall, and many loyal furry companions. He is survived by his wife of forty years (May 15, 1982) Rogena “Gigi” (née Walberg), his children, Jesse (Emily), their two children JJ and Ellie, and Cassi (Kela), and sister-in-law Andrea Holmqvist (Robert).”

The band will now dedicate their 50th Anniversary Close to the Edge UK Tour in June to White. 

Ο ντράμερ των Yes Alan White πέθανε σε ηλικία 72 ετών. Σε μία ανακοίνωση στη σελίδα του White στο Facebook, η σύζυγός του Gigi αναφέρει τα εξής: “Ο Alan White, ο αγαπημένος μας σύζυγος, πατέρας και παππούς, πέθανε σε ηλικία 72 ετών στο σπίτι του στο Seattle στις 26 Μαΐου 2022, μετά από σύντομη ασθένεια. Σε ολόκληρη τη ζωή του και την καριέρα του, ο Alan ήταν πολλά πράγματα για πολλούς ανθρώπους: was many things to many people: ;enaw pιστοποιημένος ροκ σταρ για τους θαυμαστές του σε όλο τον κόσμο. bandmate σε λίγους εκλεκτούς και κύριος και φίλος για όλους όσους τον γνώρισαν.

Ο Alan γεννήθηκε στο Pelton, County Durham, στη Αγγλία στις 14 Ιουνίου 1949. Ξεκίνησε μαθήματα πιάνου σε ηλικία έξι ετών, άρχισε να παίζει ντραμς σε ηλικία δώδεκα ετών και έπαιξε ζωντανά από την ηλικία των δεκατριών. Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, ο Alan βελτίωσε την τέχνη του με μια ποικιλία συγκροτημάτων, συμπεριλαμβανομένων των Downbeats, The Gamblers, Billy Fury, Alan Price Big Band, Bell and Arc, Terry Reid, Happy Magazine (αργότερα ονομάστηκαν Griffin) και Balls with Trevor Burton (The Move) και Denny Laine (Wings). Το 1968, ο Alan εντάχθηκε στους Ginger Baker’s Airforce, ένα νέο γκρουπ που συγκροτήθηκε από τον πρώην ντράμερ των Cream και άλλους διακεκριμένους μουσικούς από τη μουσική σκηνή της Αγγλίας, συμπεριλαμβανομένου του Steve Winwood, πρώην μέλος των Traffic.

Το 1969, ο Alan έλαβε αυτό που πίστευε τότε ότι ήταν ένα τηλεφώνημα φάρσα, αλλά ο John Lennon τηλεφώνησε για να ζητήσει από τον Alan να γίνει μέλος της Plastic Ono Band. Την επόμενη μέρα ο Alan βρέθηκε να μαθαίνει τραγούδια στο πίσω μέρος ενός αεροπλάνου που κατευθυνόταν στο Τορόντο με τον Lennon, τη Yoko Ono, τον Eric Clapton και τον Klaus Voormann. Το άλμπουμ που ακολούθησε, Live Peace In Toronto, πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα, φτάνοντας στο νούμερο 10 των charts.

Η σχέση του Alan με τον Lennon συνεχίστηκε, ηχογραφώντας singles όπως το Instant Karma και το επόμενο άλμπουμ ορόσημο, Imagine, με τον Alan να παίζει ντραμς στο ομώνυμο τραγούδι, το Jealous Guy και το How Do You Sleep at Night. Η δουλειά του Alan με τον Lennon οδήγησε στη γνωριμία με τον George Harrison, ο οποίος ζήτησε από τον Alan να παίξει στο άλμπουμ All Things Must Pass, συμπεριλαμβανομένου του single My Sweet Lord, που κυκλοφόρησε το 1970. Ο Alan στη συνέχεια συνεργάστηκε με πολλούς καλλιτέχνες για την εταιρεία Apple, συμπεριλαμβανομένων των Billy Preston, Rosetta Hightower και Doris Troy.

Ο Alan έγινε μέλος των Yes στις 27 Ιουλίου 1972 και έχοντας μόλις τρεις ημέρες για να μάθει τα κομμάτια, οι Yes άνοιξαν το US tour τους μπροστά από 15000 οπαδούς στο Dallas, Texas στις 30 Ιουλίου 1972. Ο Alan ήταν με τους Yes έκτοτε, και μετά το θάνατο του Chris Squire τον Ιούνιο του 2015, ο Alan είναι το μακροβιότερο μέλος σε συνεχόμενα χρόνια.”

Το συγκρότημα θα αφιερώσει τώρα την περιοδεία του στο Ην. Βασίλειο για την 50η επέτειο του Close to the Edge τον Ιούνιο στη μνήμη του White.