Takis Barberis Group @ Double Trouble, 23-02-2014

Sorry, this entry is only available in Ελληνικά.

 Από την Λίλα Γκατζιούρα

Είναι πάντα απολαυστικό να βλέπεις κάποιον jazz ήρωά σου επί σκηνής, ειδικά όταν αυτός πλαισιώνεται από εξαιρετικούς συναδέλφους του. Οι Τάκης Μπαρμπέρης  (κιθάρα), Μάνος Σαριδάκης (πλήκτρα), Γιώργος Γεωργιάδης (μπάσο) και Γιώργος Πολυχρονάκος (τύμπανα) μας χάρισαν ως Takis Barberis Group μια μαγευτική βραδιά μουσικής ποιότητας στον εκπληκτικό χώρο του Double Trouble την περασμένη Κυριακή, γεμίζοντάς μας περηφάνεια και χαρά για το γεγονός ότι είναι δυνατόν να απολαμβάνεις υψηλού επιπέδου συναυλίες, από ντόπιους καλλιτέχνες, στο μαγαζί της γειτονιάς σου και με ελάχιστο κόστος. Μια χαρά που τη μοιραστήκαμε «λίγοι και καλοί», όπως χαρακτηριστικά είπε ο Τάκης Μπαρμπέρης  κατά την έναρξη του live, ενώ ομολογώ ότι η παρουσία ατόμων νεαρής ηλικίας μπορεί να χαρακτηριστεί τουλάχιστον ως θετική και ελπιδοφόρα. Όσοι νομίζουν ότι η μουσική του Τάκη Μπαρμπέρη είναι μόνο για τους σκληροπυρηνικούς οπαδούς της jazz, καλά θα κάνουν να ξαναρίξουν ένα άκουσμα: ήχοι της Ανατολής, groovy διάθεση, funky χρώματα, rock πινελιές και ethnic στοιχεία από Ινδία, Αφρική, Βαλκάνια και Ελλάδα συνθέτουν το μείγμα που προσφέρει το Takis Barberis Group στις ζωντανές εμφανίσεις του.

Το γκρουπ εξηγεί στο κοινό του την έννοια της συλλογικής αυτοσχεδιαστικής ελευθερίας, καθώς «υφαίνει» πάνω στις εμπνευσμένες συνθέσεις. Αν και κάποια από τα κομμάτια ακούγονταν οικεία, πράγμα το οποίο το αποδίδω στα στοιχεία της εκάστοτε παραδοσιακής μουσικής, η ερμηνευτική φύση της μπάντας έκανε την κάθε στιγμή να ηχεί φρέσκια και το κάθε σόλο να είναι κάτι περισσότερο από ένα χαρακτηριστικό γνώρισμα ενός μόνο παίκτη. Αντιθέτως, ήταν μια ολιστική συνεργασία, στην οποία κάθε μέλος ήταν απλώς, στη δεδομένη χρονική στιγμή, σε μεγαλύτερο “focus”.

Το setlist ξεκίνησε με ένα κομμάτι από το “Porto Kayio” του 2004, το “Tilang”, ιδανικό για ζέσταμα, ανεβάζοντας αμέσως τη διάθεσή μας. Σειρά είχαν δύο τραγούδια από το “Jargon”, την καινούρια δουλειά του  Τάκη Μπαρμπέρη, τα “Balkan Wings” και “Slide it”, με το πρώτο να συγκαταλέγεται αναμφισβήτητα στις κορυφαίες στιγμές του show, ταξιδεύοντας το κοινό –καθόλου άστοχος ο τίτλος του κομματιού– και με το δεύτερο να μας ταρακουνάει με την αλλαγή στον ήχο της κιθάρας και το έξυπνο drumming του. Ακολούθησε η γλυκιά μελωδία του “Baby Breeze” που άφηνε την αίσθηση της απαλότητας, καθώς ίσα που ακουμπούσαν τα δάχτυλα στην κιθάρα, μειώνοντας λίγο την ένταση που είχαν αφήσει τα κομμάτια που είχαν προηγηθεί. Στη συνέχεια η ατμόσφαιρα γέμισε συγκίνηση με τον αμανέ των πλήκτρων του Μάνου Σαριδάκη στο “Poly P.”, ενώ το sample από «Το Βουνό» από τη φωνή της Πόλυς Πάνου προκάλεσε ανατριχίλα…Το τέλος του πρώτου μέρους ήρθε με το “Orfa” (“Something From July”, 1990) με γρήγορους, funky, σχεδόν χορευτικούς ρυθμούς, ελαφρύνοντας ευχάριστα το κλίμα.

Μετά από ένα μικρό διάλειμμα, η έναρξη του δεύτερου μέρους έγινε με ένα κομμάτι με ινδικές επιρροές, μια «προσευχή» επ’ ονόματι «Ευχαριστία», ενώ συνέχεια είχε το “Waiting” από το “Jargon” με την απίστευτη μελωδία του και το εκπληκτικό μπάσο του Γιώργου Γεωργιάδη, ο οποίος καθόλη τη διάρκεια της συναυλίας έπαιζε με εναλλαγές μεταξύ άταστου και ένταστου μπάσου. Ακολούθησε το δυναμικό “From There To There” και το top “Orfa Funk” με ένα όμορφο drum solo από τον Γιώργο Πολυχρονάκο. Προτελευταίο κομμάτι ήταν το αέρινο “Hopes” (“Naiva”, 1998), με τον Τάκη Μπαρμπέρη να κάνει αναφορά στον Γιώργο Κοντραφούρη που έπαιζε σε αυτό και κάπως έτσι ήρθε η ώρα για το τελευταίο κομμάτι: υπό το άκουσμα του επικού “Porto Kayio”(όπου ο κ. Μπαρμπέρης μας εκμυστηρεύθηκε ότι το ονόμασε έτσι γιατί συνέλαβε τη σύνθεσή του σε ένα μπαλκόνι στο ομώνυμο λιμάνι της Μάνης), ινδικών ήχων από σιτάρ και γυναικείων φωνών, έκλεισε η συναυλία  με τον πιο ιδανικό τρόπο!

Προσωπικά η βραδιά θα μου μείνει αξέχαστη. Καλή διάθεση, καλή μουσική και καλή παρέα είναι τα συστατικά της συνταγής. Μια ζεστή εμπειρία για ένα βροχερό κυριακάτικο βράδυ του χειμώνα, την οποία ευχαρίστως θα επαναλάμβανα και για να παραφράσω τον Καμύ, ήταν ένα καλοκαίρι στην καρδιά του χειμώνα. 

Φωτογραφίες: Άρτεμις Κονδυλοπούλου artemis-schubert.com