Από τον Λευτέρη Σταθάρα
Το σαββατιάτικο βράδυ ήταν κλεισμένο για πολλούς από αρκετές μέρες πριν. Για κάποιους η βραδιά είχε μπάλα και μπύρες, για άλλους όμως το πρώτο συνθετικό άλλαζε. Η καρδιά της ελληνικής progressive metal σκηνής χτυπούσε στο Voice Live stage, όπου οι “παλιοί” Poem θα έκαναν την παρουσίαση του δεύτερου δίσκου τους με τίτλο “Skein Syndrome”. Μαζί τους οι έτεροι “παλιοί” Need, οι οποίοι με το “Orvam” πλέον στις βαλίτσες τους, θα ταξιδέψουν τον Σεπτέμβρη στην άλλη μεριά του Ατλαντικού για να παίξουν στο Prog Power USA. Η βραδιά θα ξεκινούσε με τους “νεότερους” Allen’s Hand, που πέρυσι κυκλοφόρησαν το πρώτο τους πολύ καλό άλμπουμ με τίτλο “Linear”.
Ο χώρος ήταν ιδιαίτερα φιλικός, αρκετά μεγάλος και με υπερυψωμένη σκηνή. Βέβαια, χωρίς να υπάρχει προηγούμενη εμπειρία, υπήρχε ένα άγχος για το αν ο ήχος θα είναι καλός, το οποίο όμως έφυγε γρήγορα με το που ανέβηκαν οι Allen’s Hand στη σκηνή είκοσι λεπτά πριν τις εννιά. Ο ήχος ήταν αρκετά καλός και τα τέσσερα μέλη της μπάντας πολύ ορεξάτα και ικανότατα να ζεστάνουν τον κόσμο, ο οποίος ήταν μεν λίγος, αλλά αρκετά υποστηρικτικός. Η τεχνική ικανότητα είναι κάτι που υπάρχει σε περίσσεια στο group και αυτή κυριαρχεί στα κομμάτια τους. Η μουσική τους κινείται σε μοντέρνους progressive metal ήχους, με κινητήριο μοχλό το φανταστικό rhythm section. Εξαιρετικό παίξιμο από τον Αντώνη Βλάσση στα ντραμς, αλλά και από τον Παναγιώτη Ζωντό στο μπάσο που οδηγούσε πολλές φορές τα κομμάτια. Ο κιθαρίστας Σωτήρης Παπαδόπουλος έφτιαχνε πολύ ωραίες μελωδίες, ενώ τέλος, πολύ καλός ήταν και ο τραγουδιστής τους, Στάθης Σταθόπουλος, που δεν έχανε ευκαιρία να επικοινωνήσει με τον κόσμο. Η μόνη ένσταση σε μια κατά τα άλλα πολύ καλή εμφάνιση, είναι ότι προσπάθησαν να παίξουν με κάποια εφέ, κυρίως στα φωνητικά και την κιθάρα, τα οποία δεν ακούστηκαν καλά. Κατά τα λοιπά όμως, είχαμε μια πολύ ελπιδοφόρα εμφάνιση από τους Allen’s Hand.
Με το πρόγραμμα να τηρείται αρκετά καλά, οι Need ανέβηκαν στη σκηνή και ξεκίνησαν δυναμικά με το “Lifeknot” από τον Orvam. Ο ήχος ήταν πάλι πολύ καλός (καλύτερος απ’ό,τι στην παρουσίαση του δίσκου τους) και ο κόσμος σιγά σιγά πύκνωνε. Ήταν μια καταπληκτική εμφάνιση από τους Need,
που δείχνουν ότι είναι φτιαγμένοι από στόφα μεγάλης μπάντας. Έπαιξαν όλα τα κομμάτια από τον καινούριο δίσκο, συν το “Lie Before You Sleep” από το Siamese God. Η μπάντα φάνηκε πολύ δεμένη και, απελευθερωμένη τελείως από άγχος, έδειχνε να ευχαριστιέται αυτή την εμφάνιση όσο και ο κόσμος (αν όχι περισσότερο). Ο Στέλιος, ο καινούριος ντράμερ των Need, βελτιώθηκε πολύ σε σχέση με το προηγούμενο live στην παρουσίαση του δίσκου και ήταν πολύ καλός. Μουσικό highlight της εμφάνισης θα έλεγα ότι ήταν το κομμάτι “Entheogen”, αφού στο τελικό αποτέλεσμα όλα ήταν τέλεια. Το solo του Ravaya ήταν εξαιρετικό και η ερμηνεία του Γιάννη συγκλονιστική. Όλα τα καλά λόγια που μπορούν να ειπωθούν για τους Νeed νομίζω ότι έχουν ήδη ειπωθεί. Η αναγνώριση που τους ήρθε με τη συμμετοχή τους στο Prog Power festival της Αμερικής τούς αξίζει και με το παραπάνω.
Η ώρα κόντευε έντεκα και τα τέσσερα μέλη των Poem βρισκόντουσαν στη σκηνή. Υπήρχε ένα άγχος το οποίο είναι φυσιολογικό, μιας και θα έκαναν την παρουσίαση του δίσκου τους και ήθελαν όλα να πάνε όπως ακριβώς τα σχεδίαζαν. Το sound check κράτησε λίγο παραπάνω και οι Poem ξεκίνησαν γύρω στις 23.15 με αρκετό κόσμο να έχει μαζευτεί πια στο Voice Live Stage. Ο ήχος ήταν σε γενικές γραμμές καλός, απλώς μερικές φορές ή κιθάρα του τραγουδιστή χανόταν πίσω από τα άλλα όργανα, κάτι που όμως, δεν επηρέασε την γενικότερη εμφάνιση του γκρουπ.
Η ροή ενέργειας που υπήρχε από τη σκηνή στο κόσμο είναι κάτι το πολύ ιδιαίτερο και οφείλεται κυρίως στον αεικίνητο Γιώργο Προκοπίου, ο οποίος πέρα από τη μεγάλη βελτίωση που έχει στη φωνή του, δεν έχανε ευκαιρία να επικοινωνήσει και να δεθεί με τον κόσμο. Το κοινό αγκάλιασε τα καινούρια κομμάτια, ιδιαίτερα το “The End Justifies the Means” και το “Fragments”, που είχαν δοθεί στην κυκλοφορία πριν από λίγο καιρό. Ένα 
κομμάτι που επίσης ξεχώρισε ήταν αυτό που δεν είχε ακόμα όνομα, ή τουλάχιστον το παρατσούκλι του ήταν “τουρουρουρουρουρου”, το οποίο είχε αρκετές εναλλαγές και ένα πιο Mastodon feeling. Πέρα όμως από τα κομμάτια του “Skein Syndrome”, ακούστηκαν και τραγούδια από το “The Great Secret Show” με ιδιαίτερο χαμό να γίνεται στο “End of Season”. Στο τελευταίο κομμάτι του live κάποιο πρόβλημα παρουσιάστηκε με τον ενισχυτή της κιθάρας του Γιώργου Αναγνώστου και χρειάστηκε να ξανά-ξεκινήσουν το κομμάτι και τελικά να το παίξουν με μόνο μια κιθάρα. Αυτό είχε το αρνητικό ότι δεν ακούστηκε το κομμάτι στην ολότητα του, αλλά από την άλλη ο front man Γιώργος, χωρίς κιθάρα πια, “ξέδωσε” και κατέβηκε ακόμα και να τραγουδήσει μαζί με το κοινό.
Ο καινούριος δίσκος των Poem ακούγεται ιδιαίτερα ενδιαφέρων και σίγουρα θα μας απασχολήσει πολύ τις επόμενες μέρες. Αφού κυκλοφορήσει, ελπίζουμε και σε άλλα live, έτσι ώστε να ακουστούν τα κομμάτια όσο περισσότερο γίνεται.
Το συναυλιακό αυτό βράδυ έφτασε στο τέλος του μισή ώρα μετά τα μεσάνυχτα με τον κόσμο να φεύγει πολύ ικανοποιημένος. Η ελληνική progressive σκηνή μεγαλώνει και ποσοτικά και κυρίως ποιοτικά. Οι μπάντες κάνουν ό,τι καλύτερο από τη μεριά τους. Τώρα είναι σειρά του κόσμου να στηρίξει τέτοιες προσπάθειες έτσι ώστε να μεγαλώσει και να δυναμώσει και άλλο η σκηνή.
Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν www.livephotographs.com
Be the first to comment