Monkey3, Tuber @ six d.o.g.s., 24-01-2014

 Από τους: Αλέξανδρο Δεληβασίλη & Κώστα Ρόκα

Μοναστηράκι, 20:10. Έξω από το six d.o.g.s.. τσουγκρίζω μια μπύρα με φίλους περιμένοντας να ανοίξουν οι πόρτες. Σε ένα κολλημένο χαρτί στην πόρτα γράφει ‘SOLD OUT’. Ναι, το είχα πληροφορηθεί και από το διαδίκτυο ότι τα εισιτήρια είχαν εξαντληθεί. Μια κοπέλα από την παρέα μας αναρωτιέται πώς θα καταφέρει να μπει. Ακούμε από μέσα ήχους από το sound check που δεν είχε ακόμα τελειώσει. Το εισιτήριο έγραφε ‘DOORS OPEN: 20.00’ και ‘LIVE STARTS: 20.30’…Αναρωτιέμαι πότε θα ξεκινήσουμε να είμαστε συνεπείς στην ώρα μας για αυτά που γράφουμε και ενημερώνουμε τον κόσμο; Η ώρα έχει πάει 20:45. Αρχίζουμε να μπαίνουμε όλοι μέσα, ενώ ψιλιάζομαι ότι λόγω της αργοπορίας έναρξης της συναυλίας δε θα προλάβω να παραμείνω μέχρι το τέλος του σετ των Monkey3, γιατί έπρεπε να προλάβω την τελευταία γραμμή του ηλεκτρικού στην επιστροφή.

Στις 21:00 ξεκινούν την εμφάνισή τους οι Σερραίοι Tuber. Αρκετά μεγάλες και ίσως λίγο μονότονες οι εισαγωγές τους για τα γούστα μου, αλλά όταν έφταναν στα δυνατά τους σημεία, κοπανούσαν πολύ σωστά τα παλικάρια! Εντυπωσιάστηκα με τον Νίκο Γεροστάθο στα drums. Υπήρχαν στιγμές δεν ξεχώριζα αν έπαιζε drummer ή αν άκουγα drum machine loop! Πολύ σωστό groove! 

Ο Πάρης Φράγκος εντυπωσίασε με τον επιθετικό ήχο στο μπάσο του και ο Γιάννης Γεροστάθος μας ταξίδεψε με την telecaster του. O Γιάννης Αρτζόγλου στην κιθάρα φαινόταν να το διασκεδάζει περισσότερο από όλους και το μετέφερε και σε εμάς κάτω από τη σκηνή αυτό! Το κοινό σίγουρα ήταν ενθουσιασμένο με την εμφάνιση των Tuber!

Όμως οι Σερραίοι φίλοι μας τελικά δεν μας συστήθηκαν ποτέ! Όχι γιατί ήταν αγενείς προς το κοινό, αλλά γιατί δεν υπήρχε μικρόφωνο (!). Οι ίδιοι αναζήτησαν ένα μικρόφωνο στο προτελευταίο κομμάτι τους, μάταια. Αλήθεια, η ηχοληψία δεν σκέφτηκε να τους δώσει ένα…;

Έχει πάει 21:20. Οι Tuber ήταν πάνω στην σκηνή 1 ώρα και 20 λεπτά και σιγά σιγά το σκηνικό αλλάζει. Γίνονται οι τελευταίες stage μετατροπές από τους ίδιους τους Monkey3 και 21:40 σβήνουν τα φώτα!!! Ναι, η στιγμή που περίμενα ήρθε! Η στιγμή ήρθε, ο ήχος όμως κάπου είχε χαθεί στο δρόμο…και ο δρόμος ήταν μακρύς…

Το PA Sound System του χώρου δε μπορούσε να αντεπεξέλθει ευπρεπώς στον ογκολιθικό ήχο που ήθελαν να δώσουν οι Monkey3 στο κοινό τους. Τα ηχεία ήταν σε κατάσταση ‘peak’ και ο ήχος «λασπωμένος» την περισσότερη ώρα της συναυλίας (την ίδια άποψη μοιράστηκε μαζί μου και φίλος επαγγελματίας ηχολήπτης που ακούγαμε παρέα ακριβώς από το κέντρο του χώρου).

Τελικά ο ήχος έφτιαξε κάπως μετά από ώρα. Ήταν κάτι που διόρθωσαν; Κάτι που είχαν συνηθίσει και τα αυτιά μας; Σε κάθε περίπτωση, οι Monkey3 από την άλλη έδωσαν τον καλύτερο τους εαυτό! Ο Walter, όπως πάντα, στάθηκε πολύ ψηλά στο ύψος των ρυθμικών περιστάσεων. Ο Kevin θύμιζε «σκοτεινό φρουρό» των χαμηλών παραμορφωμένων συχνοτήτων. Ειλικρινά, καιρό είχα να δω μπασίστα να «σκάβει» τόσο σωστά! Ο dB μας έστειλε σε άλλες δεκαετίες με τους ήχους του, απολαμβάνοντας αρκετή παγωμένη μπύρα κατά τη διάρκεια του live. Για τον Boris, τι να πω…; Μας έκανε να νιώσουμε φίλοι του! Στο πρόσωπό του υπήρχε ένα μόνιμο χαμόγελο που προερχόταν από τη μουσική που έβγαινε από τα δάχτυλά του! Απολάμβανε την κάθε νότα που μοιραζόντουσαν μαζί μας! Ο ίδιος, πολύ επικοινωνιακός και με εμάς και με την ίδια την μπάντα. Σήκωνε ψηλά τη Les Paul του και  χαμογελούσε, μετά γύριζε στον dB και έπαιρνε ψυχεδελικό μέρος στα πλήκτρα του, έπαιζε με ό,τι κουμπί έβλεπε μπροστά του!

Μεγάλο μέρος της σκηνικής τους παρουσίας έκλεψε το video wall! Δεν θα μείνω στις κλασσικές αντιπολεμικές σκηνές που παίζονται σε live των περισσότερων post μπαντών, αλλά σε κάποια horror videos που πραγματικά με εντυπωσίασαν: freak dwarves & monsters πλαισίωναν τέλεια τα μουσικά τους μέρη! Οι Monkey3 κατέβηκαν από τη σκηνή κατά τις 00:40 μετά από encore, όπως με πληροφόρησαν.

Αξέχαστες στιγμές πραγματικά αλλά τους προβληματισμούς μου θα τους αναφέρω. Καταρχάς, μπράβο σε όλους όσους πήραν μέρος στο να έρθει μία τέτοια μπάντα να δούμε ζωντανά! Άξιζε όμως τόσος κόπος για μία sold out συναυλία, με άτομα έξω από το μαγαζί χωρίς εισιτήριο λόγω του περιορισμένου χώρου και με «peak-αρισμένο» ήχο; Γιατί να μη ζούσαμε στιγμές τύπου God Is An Astronaut στο ΚΥΤΤΑΡΟ; Προφανώς και γνωρίζω ότι το εισιτήριο θα κόστιζε παραπάνω σε έναν τέτοιο χώρο, αλλά μήπως έτσι θα άξιζε και κάτι παραπάνω όλη αυτή η, κατά τα άλλα καταπληκτική, προσπάθεια;

Έχοντας  ζεστά  τα αυτιά μας ακόμα από τα συνεχή ακούσματα του “5^th Sun”, κατεβήκαμε αυτή τη βροχερή βραδιά προς το six d.o.g.s. Βλέπετε, η προγραμματισμένη ώρα έναρξης ήταν 20:30, οπότε όλες οι κινήσεις έπρεπε να γίνουν γρήγορα. Το χαρτί που ανακοίνωνε το ‘SOLD OUT’ δεν μας προξένησε καμιά εντύπωση, μιας και λίγο-πολύ το περιμέναμε. Όταν φτάσαμε δεν πρέπει να είχαν και πολλή ώρα που είχαν ξεκινήσει  οι δικοί μας Tuber και από τους ήχους που ερχόντουσαν από τη σκηνή επιβεβαιωνόντουσαν  οι προσδοκίες μου, όπως και του υπόλοιπου κοινού, για μια μουσικά ζεστή βραδιά.

Δυνατή και διαβασμένη μπάντα με πολλά προσόντα και με σταθερότητα στο παίξιμο της. Άλλωστε, το μαρτυρούν και οι επιδόσεις τους επί του βινυλίου. Δεν έχουν κανένα πρόβλημα να σου μεταφέρουν αυτή την ατμόσφαιρα και στο live και καταφέρνουν με το δέσιμό τους να το κάνουν με χαρακτηριστική άνεση. Η live εμφάνισή τους σε γεμίζει με ομιχλώδη τοπία και ξαφνικά έρχονται οι κιθάρες να διαταράξουν την οποιαδήποτε υποψία ηρεμίας. Με μπάντες σαν τους Tuber φαίνεται καθαρά ότι το υψηλό επίπεδο της εγχώριας σκηνής ανεβαίνει ακόμα παραπάνω. Ιδέες  υπάρχουν, η μπάντα είναι δεμένη, οι συνθέσεις  τους  ξεπερνούν αυτό που λέμε  «αξιόλογο» και το μέλλον είναι μπροστά τους. Η μουσική τους μας ζέστανε και μας δημιούργησε προσδοκίες για το υπόλοιπο της βραδιάς. Αν μπορούσαμε να τους καταλογίσουμε κάτι, σίγουρα θα ήταν η προσήλωση τους στις εκτελέσεις των τραγουδιών. Καλό θα είναι να αφήσουν λίγο πιο ελεύθερους τους εαυτούς τους επί σκηνής. Τα τραγούδια τους το επιτρέπουν.

Και ενώ το sold out έκανε αισθητή την…παρουσία του άρχιζε η αντίστροφη μέτρηση για τους Μonkey3. Και φυσικά η στιγμή δεν άργησε να έρθει. Οι  Ελβετοί  ανέβηκαν επί σκηνής με την τελευταία κυκλοφορία τους να είναι ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ακούσματα της προηγούμενης χρονιάς. Ξεκινώντας και με βάση το “5^th Sun” (ξεκίνησαν με το συγκλονιστικό “Ιcarus”) και αυτό που έγινε αισθητό από την πρώτη στιγμή ήταν αυτή η σιγουριά της μπάντας στην παρουσία της και στο παίξιμο της. Δείχνουν να διανύουν  ίσως την καλύτερη περίοδο τους και αυτό φυσικά έγινε αντιληπτό από τους πρώτους κιόλας καταιγιστικούς ήχους. Καλοκουρδισμένη και έμπειρη παρουσία, κομμάτι με το κομμάτι η ηχητική μηχανή τους έδειξε να ζεσταίνεται για τα καλά. Από την πολύ…στακάτη αρχική παρουσία πέρασαν στα μεγάλα ψυχεδελικά-space περάσματά τους και εκεί πια  αφέθηκαν στις διαθέσεις του κοινού και αντίστροφα.

Οι  Μonkey3 άφησαν όλες τις επιρροές τους να περάσουν από πάνω τους και να κρατήσουν το απόσταγμα τους. Αυτό  είναι ολοφάνερο στη μουσική τους, αλλά και στην εμφάνισή  τους γενικότερα. Αφήνουν τους εαυτούς τους ελεύθερους και αυτό ανεβάζει τη διάθεση και την όρεξή τους. Το κοινό αυτήν την ευελιξία και το άπλωμα επί σκηνής το δέχεται πολύ ευχάριστα, μιας και αυτή είναι  η έννοια του ΖΩΝΤΑΝΟΥ. Μιάμιση ώρα και κάτι κράτησε το set τους, γεμάτο δυνατές μουσικές συγκινήσεις  που, απ’ ό,τι φαίνεται, θα απολαύσουμε κι άλλες  απ’ αυτούς στο μέλλον. Στα συν τους κάτι που πρέπει να τονίσουμε είναι και το πολύ φευγάτο video show που έπαιζε κατά την διάρκεια του live. Φύγαμε με ικανοποίηση, γιατί τέτοιες μπάντες δεν είναι να τις χάνεις και πάντα σε δικαιώνουν  στις επιλογές σου.

Φωτογραφίες: Ανδρέας Πανόπουλος  whentimefreezes.com