Lunar Cycle – Filmy [EP]

Intro: Dimitris Kaltsas
08 / 11 / 2016

Little is known about Lunar Cycle from Athens. The band was formed in 2015 and their music is mainly atmospheric progressive rock / metal with influences ranging from the 90s until today. Our initial contact with them had taken place in Metal Guesthouse at An Club, where they appeared together with Need, Mother of Millions, Hypnotic Nausea and caught our attention with their enthusiasm. A few days before the presentation of their maiden EP entitled Filmy at Death Disco is the ideal moment for the presentation of their debut in discography.

[bandcamp width=650 height=120 album=3646495236 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]

Seeking originality

Lunar Circle is a newly formed band from Athens and, as they say, they move in the field of ambient progressive / alternative metal, with female vocals. This EP consists of five compositions, totaling just over half an hour. Acoustically, I would say that they are close to Gathering (or at least the timbre of their singer Effie Evangelinou brings them to mind), Universe 217 (Manos Georgakopoulos, guitarist of the latter undertook the production of the EP), and to many other bands that move in this field, and this is a “bad thing.” Let me explain what I mean.

The listener will immediately discover (starting from the very good cover I would say!) that the first concern of the band is to create an atmosphere, as it is common with most bands of the genre, and they succeed in doing so, from their first step. Away Message that opens the album is my favorite song in the EP without the other four falling short (except maybe What I’ve Been Searching For). Alexandros Despotidis is technically a very good guitarist (although perhaps sometimes his solos are on the verge of somewhat spoiling the atmosphere of the song). The female singer is also talented, but it seems to me that she still needs to work more to have a better control over the range of her voice.  As for the five compositions, after multiple hearings, I hold the following impression: at the point where I start to like it, I lose my interest, and when you I think ‘nah, no way’, I think it over again. However, even in the good parts, you will not spot any originality for the genre, although it is too early to talk about such a thing from the first step of a band with members at such a young age.

My personal opinion is that a different mixing could highlight the album more, but it also depends on what the band wants and on everyone’s personal taste. In the future I feel that we will hear better things from them if they pay attention to a couple of things. One thing I read in an interview is that many artists have influenced them in a crucial way. In this release though I only heard artists of that particular sound (the “bad” thing that I mentioned earlier). The more touches “borrowed” from other genres added, the greater the chances to create something that will stand out. However, the fans of this music should definitely check them out (on November 11^th, live at Death Disco).

6 / 10

Alexandros Mantas

2^nd opinion 

The feeling when you listen to a new band from your country that no longer reproduce “cliché” stereotypes but instead decides to open up in the deep is always a positive one, whatever the result might be. The young Athenians Lunar Cycle released last month their debut EP “Filmy” presenting ideas that can easily stand far above many Athenian bands with more experience. Targeting at the progressive genre, with clear tendencies toward a slightly harder sound and with the vocals on the “forefront”, Lunar Cycle in the 5 tracks of their EP, demonstrate the advantage of trying to be effective rather than falling into musical “verbosity”. Indicative tracks are the opening “Away Message” and my favorite one, “Vacancy”. The point is not to stand on observations because of inexperience, which is totally expected, but to anticipate for the best in the near future.

7 / 10

Dimitris Kastritis

Εισαγωγή: Δημήτρης Καλτσάς
08 / 11 / 2016

Λίγα πράγματα είναι γνωστά για τους νεοσύστατους Lunar Cycle από την Αθήνα. Σχηματίστηκαν το 2015 και η μουσική τους κινείται στο χώρο του ατμοσφαιρικού progressive rock / metal με επιρροές που κινούνται από τα 90s μέχρι σήμερα. Η πρώτη μας επαφή μαζί τους είχε γίνει στο Metal Guesthouse στο An Club, όπου εμφανίστηκαν μαζί με τους Need, Mother of Millions, Hypnotic Nausea και κέρδισαν τις εντυπώσεις με τον ενθουσιασμό τους (κλικ). Λίγες ημέρες πριν την παρουσίαση του παρθενικού τους EP με τίτλο “Filmy” στο Death Disco (κλικ), είναι η ιδανική στιγμή για την παρουσίαση του δισκογραφικού τους ντεμπούτου.  

[bandcamp width=650 height=120 album=3646495236 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]

Αναζητώντας την πρωτοτυπία

Οι Lunar Cycle είναι ένα νεοσύστατο γκρουπ από την Αθήνα και, όπως αναφέρουν και οι ίδιοι, κινούνται στο χώρο του ατμοσφαιρικού προοδευτικού/εναλλακτικού metal, με γυναικεία φωνητικά. Το παρόν EP αποτελείται από 5 συνθέσεις συνολικής διάρκειας λίγο παραπάνω από μισή ώρα. Ηχητικά, θα έλεγα πως είναι κοντά με τους Gathering (ή τουλάχιστον η χροιά της τραγουδίστρια Έφης Ευαγγελινού μου τους φέρνει στο μυαλό σε σημεία), Universe 217 (απ’ ό,τι μάλιστα είδα ο Μάνος Γεωργακόπουλος, ο κιθαρίστας των τελευταίων ανέλαβε και την παραγωγή του EP), αλλά και πολλά άλλα σχήματα που κινούνται σε αυτό τον χώρο, και αυτό είναι το «κακό». Ας εξηγήσω τι εννοώ.

Ο ακροατής θα διαπιστώσει αμέσως (από το πολύ καλό εξώφυλλο θα έλεγα!) πως το πρώτο μέλημα της μπάντας είναι η δημιουργία ατμόσφαιρας, ως είθισται άλλωστε στο είδος, και τα καταφέρνουν, ήδη από το πρώτο τους βήμα στο χώρο. Το “Away Message” που ξεκινάει το δίσκο είναι και το αγαπημένο μου από αυτή την κυκλοφορία, χωρίς τα άλλα τέσσερα να υπολείπονται και τόσο (καλά, το “What I’ve been searching for” υπολείπεται κάπως περισσότερο). Ο Αλέξανδρος Δεσποτίδης είναι ένας τεχνικά πολύ καλός κιθαρίστας (αν και ίσως κάποιες φορές τα σόλο του να είναι στο όριο να χαλάσουν κάπως την ατμόσφαιρα του τραγουδιού, προσωπική γνώμη πάντα). Η τραγουδίστρια είναι επίσης ταλαντούχα, μου φαίνεται όμως πως πρέπει να δουλέψει ακόμα ώστε να έχει μεγαλύτερο έλεγχο πάνω στην έκταση της φωνής της. Όσο αφορά τις πέντε συνθέσεις, ύστερα από αρκετές ακροάσεις, έχω μείνει με την εξής εντύπωση: εκεί που πάει να μου αρέσει, κάπου χάνεται το ενδιαφέρον, εκεί που σκέφτομαι «μπα, άσ’το», το ξανασκέφτομαι. Ωστόσο και στα καλά σημεία, δεν θα ακούσετε κάποια πρωτοτυπία για το είδος,αν και είναι πολύ νωρίς να ζητήσουμε κάτι τέτοιο από το πρώτο βήμα μιας μπάντας και με μέλη σε τόσο μικρή ηλικία.

Προσωπική μου άποψη είναι πως διαφορετικό μιξάρισμα θα μπορούσε να το αναδείξει περισσότερο, αλλά αυτό εξαρτάται και από το τι θέλει η ίδια η μπάντα και το προσωπικό γούστο του καθενός. Στο μέλλον έχω την αίσθηση πως θα ακούσουμε καλύτερα πράγματα αν προσέξουν ένα-δυο πράγματα, και ένα ακόμα: διάβασα σε συνέντευξή τους πως είναι πολλοί καλλιτέχνες που τους έχουν επηρεάσει καταλυτικά. Σε αυτή την κυκλοφορία άκουσα μόνο καλλιτέχνες του συγκεκριμένου ήχου (το «κακό» που προανέφερα). Όσο περισσότερες πινελιές «δανεισμένες» από άλλα είδη προστεθούν, τόσο μεγαλύτερες οι πιθανότητες να δημιουργηθεί κάτι που θα ξεχωρίσει, ωστόσο οι οπαδοί αυτοί της μουσικής θα πρέπει να το τσεκάρουν οπωσδήποτε (υπενθυμίζουμε, στις 11 Νοεμβρίου live στο Death Disco).

6 / 10

Αλέξανδρος Μαντάς

2^η γνώμη 

Το αίσθημα όταν ακούς ένα νέο συγκρότημα από την χώρα σου που δεν αναπαράγει κλισέ πλέον στερεότυπα, αλλά αντίθετα αποφασίζει να ανοιχτεί στα βαθιά, είναι πάντα θετικό, όποιο και αν είναι το αποτέλεσμα. Οι νεαροί Αθηναίοι Lunar Cycle κυκλοφόρησαν τον περασμένο μήνα το παρθενικό τους EP “Filmy” παρουσιάζοντάς μας ιδέες που με άνεση στέκονται πολύ πιο πάνω από πολλά αθηναϊκά σχήματα με μεγαλύτερη εμπειρία. Με άξονα το progressive ιδίωμα, με σαφείς τάσεις προς έναν ελαφρά πιο σκληρό ήχο και με τα φωνητικά στην «εμπροσθοφυλακή» οι Lunar Cycle στα 5 κομμάτια του EP αποδεικνύουν το προτέρημα του να προσπαθείς να είσαι ουσιαστικός από το να πέφτεις σε μουσική «φαφλατολογία». Ενδεικτικά κομμάτια το εναρκτήριο “Away Message” και το προσωπικά αγαπημένο “Vacancy”. Το νόημα δεν είναι να σταθούμε σε παρατηρήσεις λόγω της απειρίας, γεγονός απόλυτα αναμενόμενο, αλλά να περιμένουμε τα καλύτερα στο προσεχές μέλλον.

7 / 10

Δημήτρης Καστρίτης