Sorry, this entry is only available in Ελληνικά.
Από τον Πάρη Γραβουνιώτη
H καταρρακτώδης βροχή της περασμένης Τρίτης δε μας εμπόδισε να κατηφορίσουμε προς το Μοναστηράκι κατά τις 21:00. Γύρω στις 21:45 άνοιξαν οι πόρτες του Six d.o.g.s., ενώ σιγά σιγά άρχισε να μαζεύεται περισσότερος κόσμος. Σε γενικά πλαίσια η προσέλευση ήταν μικρή (το πολύ 50-60 άτομα), κάτι που ήταν, δυστυχώς, μάλλον λογικό και αναμενόμενο, λόγω της συνεχούς βροχής που έπεφτε ολημερίς και ολονυχτίς (και εξερεύνησε το όριο αντοχής των νεύρων μας).
Η ώρα είχε πάει 22:30. Η ατμόσφαιρα άρχισε να ζεσταίνεται για τα καλά. Η μπάντα, με την τραγουδίστρια Τζένη Καπάδαη ως special guest, ήταν έτοιμη πάνω στο σανίδι να μας παρουσιάσει ζωντανά το ολόφρεσκο φετινό της ομώνυμο ντεμπούτο. Κάπου εκεί λοιπόν τα φώτα έσβησαν και οι Lemonade Influence ξεκίνησαν εντυπωσιακά με το “The Box”, ένα από τα ηπιότερα και μελωδικότερα κομμάτια τους, με τις επιρροές από το 90s psych / prog των Porcupine Tree και Omnia Opera να είναι εμφανείς. Ο ήχος ήταν εξαιρετικός από την αρχή και όλα τα όργανα ακούγονταν πεντακάθαρα, ακόμα και τα κρουστά του περκασιονίστα και πρώην μέλους των θρυλικών Purple Overdose, Σταύρου Ελευθερίου.
Μετά το “Noone Sleeps In The Sky”, το οποίο κινείται πάνω-κάτω στα ίδια ηχητικά μονοπάτια με το εναρκτήριο, ο κημπορντίστας και τραγουδιστής Μάνος Τζανουδάκης ρώτησε ένα φίλο της μπάντας αν έφερε την περικοκλάδα (!) που είχαν συνεννοηθεί. Εκείνος απάντησε καταφατικά και η μπάντα μετέφερε περίπου στην μέση της σκηνής μια γλάστρα με την πλαστική περικοκλάδα. Aυτόματα μου ήρθε στον νου η εμφάνιση του Fish με τους Marillion στο “The Web” από το “Recital Οf The Script” DVD. Όποιος το έχει δει θα καταλάβει!
Μετά από αυτό το ευχάριστο σκηνικό, η μπάντα συνέχισε με τα 2 μάλλον καλύτερά της κομμάτια, το “Relapse” και το “Sunrise”, με την κυριότερη επιρροή τους, τους Pink Floyd φυσικά, να εμφανίζεται εντονότατα.
Σημαντικότατη συνεισφορά σε αυτό το αποτέλεσμα είχαν ο εξαιρετικός κιθαρίστας Κυριάκος Ηλιόπουλος με το γεμάτο ήχο που έβγαζε η Fender του, καθώς και Μάνος Τζανουδάκης στα πλήκτρα, ο οποίος με τους space rock πειραματισμούς του, κυρίως στο “Sunrise”, μας έφερε στον νου κάτι από την χρυσή εποχή των Ozric Tentacles. Ακολούθησε το εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου τους, το υπέροχο instrumental “Velvet Drop” με μία έξτρα Camel μελωδική δόση. Ειδική μνεία αξίζει να γίνει και στο ουσιαστικότατο rhythm section, αποτελούμενο από τον μπασίστα Κώστα Ντόκο και τον drummer Δημήτρη Κατέβα.
Η αλήθεια είναι ότι εντός της παρέας αναρωτιόμασταν πώς θα γεμίσουν το setlist έτσι ώστε να ξεπεράσει τη μία ώρα. Η απάντηση ήρθε άμεσα από την ίδια τη μπάντα όταν μας ανακοίνωσε ότι θα παίξει το μνημειώδες “Shine On You Crazy Diamond” (τα πρώτα 11 λεπτά μέχρι το sax solo). Οι απαιτήσεις φυσικά υψηλές, η απόδοση των Lemonade Influence όμως υπήρξε ακόμη υψηλότερη. Mόνο συγχαρητήρια αξίζουν για μία τόσο αψεγάδιαστη διασκευή!
Λίγο πριν το τέλος, η μπάντα έπαιξε το “My Forgotten Dreams”, ένα πανέμορφο κομμάτι με ωραίες εναλλαγές και ένα αρκούντως heavy σημείο το οποίο ανάγκασε το κοινό να ζωντανέψει λίγο παραπάνω και έκλεισε με το “Whale Song”, στο οποίο εμφανίστηκαν για πρώτη ίσως φορά τόσο έντονα κάποια στοιχεία από την alternative / grunge σκηνή του Seattle.
Κάπως έτσι, γύρω στις 23:45 τελείωσε το φοβερό live των Lemonade Influence αφήνοντάς μας τις καλύτερες των εντυπώσεων, καθώς και δημιουργώντας μας τρομερή όρεξη να «λιώσουμε» το δίσκο τους, τον οποίο διέθεταν σε μορφή cd μετά το πέρας της συναυλίας. Δυστυχώς λόγω και της χρονικής πίεσης να προλάβω τις τελευταίες συγκοινωνίες, πρόλαβα να συγχαρώ μόνο τον ευγενέστατο και πρόθυμο για κουβέντα κιθαρίστα και ηγέτη της μπάντας, Κυριάκο Ηλιόπουλο.
Την επόμενη φορά θα είμαστε πάλι εκεί!
Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν www.livephotographs.com
Από τον Πάρη Γραβουνιώτη
H καταρρακτώδης βροχή της περασμένης Τρίτης δε μας εμπόδισε να κατηφορίσουμε προς το Μοναστηράκι κατά τις 21:00. Γύρω στις 21:45 άνοιξαν οι πόρτες του Six d.o.g.s., ενώ σιγά σιγά άρχισε να μαζεύεται περισσότερος κόσμος. Σε γενικά πλαίσια η προσέλευση ήταν μικρή (το πολύ 50-60 άτομα), κάτι που ήταν, δυστυχώς, μάλλον λογικό και αναμενόμενο, λόγω της συνεχούς βροχής που έπεφτε ολημερίς και ολονυχτίς (και εξερεύνησε το όριο αντοχής των νεύρων μας).
Η ώρα είχε πάει 22:30. Η ατμόσφαιρα άρχισε να ζεσταίνεται για τα καλά. Η μπάντα, με την τραγουδίστρια Τζένη Καπάδαη ως special guest, ήταν έτοιμη πάνω στο σανίδι να μας παρουσιάσει ζωντανά το ολόφρεσκο φετινό της ομώνυμο ντεμπούτο. Κάπου εκεί λοιπόν τα φώτα έσβησαν και οι Lemonade Influence ξεκίνησαν εντυπωσιακά με το “The Box”, ένα από τα ηπιότερα και μελωδικότερα κομμάτια τους, με τις επιρροές από το 90s psych / prog των Porcupine Tree και Omnia Opera να είναι εμφανείς.
Ο ήχος ήταν εξαιρετικός από την αρχή και όλα τα όργανα ακούγονταν πεντακάθαρα, ακόμα και τα κρουστά του περκασιονίστα και πρώην μέλους των θρυλικών Purple Overdose, Σταύρου Ελευθερίου. Μετά το “Noone Sleeps In The Sky”, το οποίο κινείται πάνω-κάτω στα ίδια ηχητικά μονοπάτια με το εναρκτήριο, ο ντράμερ της μπάντας ρώτησε ένα φίλο από το κοινό αν έφερε την περικοκλάδα (!) που του είχε υποσχεθεί. Εκείνος απάντησε καταφατικά και η μπάντα μετέφερε περίπου στην μέση της σκηνής μια γλάστρα με την πλαστική περικοκλάδα. Aυτόματα μου ήρθε στον νου η εμφάνιση του Fish με τους Marillion στο “The Web” από το “Recital Οf The Script” DVD. Όποιος το έχει δει θα καταλάβει!
Μετά από αυτό το ευχάριστο σκηνικό, η μπάντα συνέχισε με τα 2 μάλλον καλύτερά της κομμάτια, το “Relapse” και το “Sunrise”, με την κυριότερη επιρροή τους, τους Pink Floyd φυσικά, να εμφανίζεται εντονότατα.
Σημαντικότατη συνεισφορά σε αυτό το αποτέλεσμα είχαν ο εξαιρετικός κιθαρίστας Κυριάκος Ηλιόπουλος με το γεμάτο ήχο που έβγαζε η Fender του, καθώς και Μάνος Τζανουδάκης στα πλήκτρα, ο οποίος με τους space rock πειραματισμούς του, κυρίως στο “Sunrise”, μας έφερε στον νου κάτι από την χρυσή εποχή των Ozric Tentacles. Ακολούθησε το εναρκτήριο κομμάτι του δίσκου τους, το υπέροχο instrumental “Velvet Drop” με μία έξτρα Camel μελωδική δόση. Ειδική μνεία αξίζει να γίνει και στο ουσιαστικότατο rhythm section, αποτελούμενο από τον μπασίστα Κώστα Ντόκο και τον drummer Δημήτρη Κατέβα.
Η αλήθεια είναι ότι εντός της παρέας αναρωτιόμασταν πώς θα γεμίσουν το setlist έτσι ώστε να ξεπεράσει τη μία ώρα. Η απάντηση ήρθε άμεσα από την ίδια τη μπάντα όταν μας ανακοίνωσε ότι θα παίξει το μνημειώδες “Shine On You Crazy Diamond” (τα πρώτα 11 λεπτά μέχρι το sax solo). Οι απαιτήσεις φυσικά υψηλές, η απόδοση των Lemonade Influence όμως υπήρξε ακόμη υψηλότερη. Mόνο συγχαρητήρια αξίζουν για μία τόσο αψεγάδιαστη διασκευή!
Λίγο πριν το τέλος, η μπάντα έπαιξε το “My Forgotten Dreams”, ένα πανέμορφο κομμάτι με ωραίες εναλλαγές και ένα αρκούντως heavy σημείο το οποίο ανάγκασε το κοινό να ζωντανέψει λίγο παραπάνω και έκλεισε με το “Whale Song”, στο οποίο εμφανίστηκαν για πρώτη ίσως φορά τόσο έντονα κάποια στοιχεία από την alternative / grunge σκηνή του Seattle.
Κάπως έτσι, γύρω στις 23:45 τελείωσε το φοβερό live των Lemonade Influence αφήνοντάς μας τις καλύτερες των εντυπώσεων, καθώς και δημιουργώντας μας τρομερή όρεξη να «λιώσουμε» το δίσκο τους, τον οποίο διέθεταν σε μορφή cd μετά το πέρας της συναυλίας. Δυστυχώς λόγω και της χρονικής πίεσης να προλάβω τις τελευταίες συγκοινωνίες, πρόλαβα να συγχαρώ μόνο τον ευγενέστατο και πρόθυμο για κουβέντα κιθαρίστα και ηγέτη της μπάντας, Κυριάκο Ηλιόπουλο.
Την επόμενη φορά θα είμαστε πάλι εκεί!
Φωτογραφίες: Χρήστος Κισατζεκιάν www.livephotographs.com
Be the first to comment