Sorry, this entry is only available in Ελληνικά.
από τον Κώστα Μπάρμπα
Πάντα είναι ωραία είδηση να μαθαίνεις ότι εγχώρια ποιοτικά συγκροτήματα όπως οι gravitysays_i επισκέπτονται την Λάρισα. Πόσο μάλλον όταν αφορμή για την εμφάνιση της Παρασκευής ήταν η παρουσίαση της τρίτης, εξαιρετικής τους studio κυκλοφορίας.
Η ανταπόκριση του θεσσαλικού κοινού μπορεί να μην ήταν όσο μαζική θα περίμενε κανείς, αλλά προσθέτοντας τον παράγοντα της όχι και τόσο εμπορικής για τα εγχώρια δεδομένα μουσικής κατεύθυνσης της μπάντας, τα περίπου 50 άτομα που παρακολούθησαν τη συναυλία ήταν αρκετά και σίγουρα έδειχναν εξοικειωμένα με την μουσική των Πειραιωτών.
Ελλείψει support group οι gravitysays_i έπρεπε να ζεστάνουν το κοινό παρουσιάζοντας αρχικά το πρόσφατο “Quantum Unknown” (οι κριτικές μας εδώ) στην ολότητά του. Αρχική εντύπωση έκανε το ωραίο στήσιμο που έχουν επί σκηνής, με τον leader Μάνο Πατεράκη να περιτριγυρίζεται από την υπόλοιπη μπάντα, ενώ και τοποθέτηση του ντράμερ Νίκου Ρέτσου στα πλάγια μαρτυρούσε τον επίσης σημαντικό ρόλο του. Ο ήχος, μετά τις κάποιες μικρές διορθώσεις που έγιναν στην αρχή, ήταν πολύ καλός και καθαρός, επιτρέποντας στο κοινό να ακούει σχεδόν τα πάντα.
Αν πρέπει να χωρίσουμε την εμφάνιση στα δύο, τότε το πρώτο μέρος ήταν η εκτέλεση του νέου δίσκου και το δεύτερο η βουτιά στο παρελθόν. Η διαφορά στα δύο μέρη αφορούσε και τη διάθεση της μπάντας. Στο πρώτο μέρος φάνηκαν κάπως πιο «κουμπωμένοι» προσπαθώντας να παρουσιάσουν το νέο υλικό στην εντέλεια, ενώ στο δεύτερο ήταν σαφώς πιο σίγουροι για το που πατούσαν, χωρίς αυτό να σημαίνει κάποια μεγάλη διακύμανση στην απόδοσή τους. Επίσης φάνηκε και επί σκηνής ότι το “Τhe figures of enormous grey and the patterns of fraud” έχει σημαδεύσει καλλιτεχνικά την μπάντα και σίγουρα αποτελεί το μεγαλύτερο τους statement μέχρι σήμερα. Παρόλα αυτά η εν μέρει αλλαγή κατεύθυνσης με έναν εξαιρετικό δίσκο όπως το “Quantum Unknown” μόνο ως γενναία και τιμητική μπορεί να χαρακτηριστεί.
Η απόδοση των μουσικών ξεχωριστά αλλά και τις μπάντας ήταν πολύ καλή. Η προσοχή στις λεπτομέρειες και το δέσιμο είναι οι βασικές τους επιδιώξεις, ενώ καταφέρνουν να κουμπώσουν στον ήχο τους με μεγάλη επιτυχία την τρομπέτα και το σαντούρι και παικτικά και ηχητικά. Παρόλο το σφιχτό παίξιμο δεν παρέλειψαν και κάποια πιο ψυχεδελικά και άκρως πετυχημένα «απλώματα». Μοναδικό παράπονο ήταν σε κάποια σημεία η ένταση στα φωνητικά, που έμοιαζαν να καλύπτονται από τα όργανα.
Οι gravitysays_i έδωσαν στο λαρισαϊκό κοινό μια πολύ όμορφη παράσταση, έπαιξαν με τις εντάσεις και τους ήχους και αντάμειψαν το κοινό που παραβρέθηκε. Όταν ξαναέρθουν θα είμαστε σίγουρα εκεί και αν μέσω word of mouth το κοινό είναι μεγαλύτερο τότε ακόμα καλύτερα.
Be the first to comment