Sorry, this entry is only available in Ελληνικά.
Ragnar Zolberg, the guitarist of Pain of Salvation left (or more precisely, was asked to leave) the band. Ragnar posted on his Facebook page an announcement how things came to this and according to this statement the situation was similar to Ghost. Here is Ragnar’s take of things and it would be interesting to see what Daniel Gildenlöw thinks…
“I quit Pain of Salvation in 2013 after having been in the band for 1 year only. It was nothing like what I had expected and I had come to understand why some members before me had also left. At that time Roger stepped in and did the acoustic tour in which he did a very good job!
About one year later I was asked to do one more gig, prognation at sea, I agreed. When I showed up for rehearsals Daniel had been hospitalised and asked me to fill in his shoes for the show, after he got better he asked me to join the band again and write the next album with him. I love to make albums so I decided to stick around a little longer.
Recently, with our album In the Passing Light of Day the band has been doing considerably better. An album which Daniel and I wrote together during a 2 year time period and I also lent some of my previous compositions to it. With a lot of dedication, sacrifices and help from various people we managed to go from almost being dropped from the record label to selling a descent amount of albums and playing to sold out shows. Something that I am very proud of and obviously very grateful for the love shown to us by the kind people attending our shows.
I have had a great time with my friends Gustaf Hielm, Daniel Karlsson and Léo Margarit. I am going to miss hanging out with them as much, they are the biggest reason I managed to stay all this time.
As it turned out, everybody worked on the album as a team, but as soon as our album was finished last year, the band leader started acting in a very similar manner as what we have been seeing of the band Ghost recently. It was clear that this was not “our” album anymore, but his. I got payed a small amount of 1000 euros for my work for those 2 years, that did not even cover my travel expenses.
Although PoS have now been doing quite good business wise, being in this band has been bad business from the beginning and has cost way more than what I’ve had in return, both mentally and economically. Minimum wage is not to be expected when you play to sold out shows and full venues at our standards. Neither is pessimism and criticism after almost every gig.
I have spoken my mind about all of this while still doing what I could to keep a professional relation towards everything, after all it is also my music that we have been playing and I have wanted everything to go as smoothly as possible despite the unjust treatment I have faced.
Instead of making amends, offering better salary or even giving credit where it’s due I was instead asked by Daniel to leave the band yesterday.
I am happy for everything I have learned in the recent years and the people I have gotten to know through this adventure and I am also very happy to be moving on. One thing that I have learned and think should be kept in mind is: Never take credit for others peoples work, that’s just not nice and extremely disrespectful.
Thank you!”
Αποχώρησε (ή πιο σωστά εκδιώχθηκε) από τους Pain of Salvation ο κιθαρίστας Ragnar Zolberg. Στη σελίδα του στο Facebook έγραψε μια μακροσκελή ανακοίνωση για το πως έφτασαν τα πράγματα εκεί και σύμφωνα με τα λεγόμενά του έχουμε να κάνουμε με μια κατάσταση παρόμοια με αυτή των Ghost. Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε τα λεγόμενα του και αναμένεται με ενδιαφέρον η οπτική γωνία του Daniel Gildenlöw…
“Έφυγα από τους Pain of Salvation το 2013 παραμένοντας μόλις ένα χρόνο. Δεν είχε καμία σχέση με ό,τι είχα φανταστεί και είχα αρχίσει να καταλαβαίνω γιατί και άλλα μέλη είχαν εγκαταλείψει πριν από εμένα. Τότε προσφέρθηκε να βοηθήσει ο Roger και έγινε η ακουστική περιοδεία στην οποία έκανε πολύ καλή δουλειά!
Περίπου ένα χρόνο αργότερα μου ζητήθηκε να συμμετέχω άλλη μια φορά για το Progressive Nation at Sea όπου και συμφώνησα. Όταν εμφανίστηκα στις πρόβες, ο Daniel είχε εισαχθεί στο νοσοκομείο και μου ζήτησε να παίξω στη θέση του για το show και όταν η κατάστασή του βελτιώθηκε μου ζήτησε να μπω πάλι στο συγκρότημα και να συνθέσω μαζί του το επόμενο album. Γουστάρω να γράφω δίσκους και έτσι αποφάσισα να παραμείνω για άλλο λίγο.
Πρόσφατα, η μπάντα τα πηγαίνει πολύ καλύτερα με τον δίσκο In the Passing Light of Day. Ένας δίσκος που ο Daniel και εγώ συνθέσαμε μαζί σε μια χρονική διάρκεια δύο ετών όπου επίσης συμπεριέλαβα και κάποιες από τις προηγούμενες συνθέσεις μου σε αυτό. Με πολλή αφοσίωση, θυσίες και βοήθεια από διάφορους ανθρώπους φτάσαμε από το σημείο που η εταιρεία ήταν έτοιμη να διακόψει τη συνεργασία μαζί μας, να πουλάμε έναν αξιοσέβαστο αριθμό δίσκων και να κάνουμε sold out εμφανίσεις. Κάτι για το οποίο είμαι πολύ περήφανος και προφανώς ευγνώμων για την αγάπη που μας έδειξαν όσοι παρευρέθηκαν σε αυτές. Πέρασα πολύ καλά με τους φίλους μου Gustaf Hielm, Daniel Karlsson και Léo Margarit. Θα μου λείψει παρά πολύ να βγαίνω μαζί τους, αυτοί είναι ο κύριος λόγος που κατάφερα να μείνω όλο αυτόν τον καιρό.
Όπως αποδείχτηκε, όλοι δουλέψαμε για αυτό το album ως ομάδα, όταν όμως ολοκληρώθηκε τον προηγούμενο χρόνο, ο ηγέτης της μπάντας άρχισε να φέρεται με παρόμοιο τρόπο όπως είδαμε ότι συνέβη με το συγκρότημα Ghost τελευταία. Ήταν φανερό πως δεν ήταν πια ο δίσκος «μας», αλλά ο δίσκος «του». Πληρώθηκα με λιγότερα από 1000€ για τη δουλειά μου αυτά τα δύο χρόνια, ένα ποσό που δεν κάλυψε καν τα έξοδα μετακίνησής μου.
Αν και οι Pain of Salvation τα πάνε αρκετά καλά όσο αφορά το επιχειρηματικό σκέλος, το να είμαι σε αυτό το συγκρότημα ήταν κακή επιχειρηματική κίνηση για εμένα από την αρχή και κόστισε πολύ περισσότερο από όσα πήρα πίσω, τόσο σε πνευματικό όσο και οικονομικό επίπεδο. Δεν περιμένεις στο επίπεδό μας να λάβεις παρά τον ελάχιστο μισθό όταν παίζεις sold out συναυλίες και σε γεμάτους χώρους. Ούτε επίσης γκρίνια και κριτική μετά το τέλος κάθε συναυλίας.
Είπα την άποψη μου για όλα αυτά, ενώ ταυτόχρονα έκανα ότι μπορούσα προκειμένου να παραμείνω επαγγελματίας προς όλους και όλα, στο κάτω-κάτω παίζουμε και τη δική μου μουσική και ήθελα όσο τίποτα να κυλήσουν τα πράγματα το δυνατόν πιο ομαλά, παρά την άδικη αντιμετώπιση προς το πρόσωπό μου. Αντί να τα βρούμε, να μου προσφερθεί καλύτερος μισθός ή να μου αποδοθεί credit όπου έπρεπε, αντιθέτως χθες μου ζήτησε ο Daniel να φύγω από τη μπάντα.
Είμαι χαρούμενος για ό,τι έμαθα τα τελευταία χρόνια και για τους ανθρώπους που γνώρισα από όλη αυτή την περιπέτεια και επίσης είμαι πολύ χαρούμενος που προχωράω παρακάτω. Κάτι που έμαθα και πρέπει να έχω πάντα κατά νου είναι το εξής: Μην παίρνεις ποτέ τα εύσημα για τη δουλειά άλλων ανθρώπων, είναι πολύ άσχημο και πλήρης ασέβεια.
Σας ευχαριστώ!”
Be the first to comment