[Sumerian Records, 2016]
Intro: Dimitris Kaltsas
Translation: Alexandros Mantas
22 / 12 / 2016
Two years after The Joy of Motion (our reviews in Greek here), the trio from Washington comes back with its fourth album and the second in a row from Sumerian Records. What Tosin Abasi, Javier Reyes and Matt Garstka have achieved is enjoying commercial success by delivering their overly virtuosic prog metal / djent / fusion stuff, which has a vivid academic feeling. The Madness οf Many is here to consolidate the band’s class and its place in modern prog metal.
In Madness They Dwell
Animals as Leaders is since 2009 one of the most important bands of the extreme prog sound, while they have taken the term “superb laying” to a new plateau. This is a good reason alone why each and every release of them is defined by incomparable aesthetics and a lot of hype.
This year’s The Madness οf Many verifies emphatically all of the above, adding a building block to the band’s history. In this album, it seems that Animal as Leaders leave behind to some extend the so-called djent and walk over acoustic fusion paths, while their sound is as extreme as ever and at the same time the production is more “conservative” to serve this purpose.
In an attempt to outline the record’s blueprint (leaving aside cliché-ridden phrases like “rambling experimentations” and “chaotic playing”) we could say that, with regard to aesthetic and style, it is somewhere in between Al Di Meola and Greg Howe, allowing a positive aftertaste to linger, leaving no other choice to the listener than press the repeat button several times. The inclination to leave the triteness of djent behind is among the positive aspects of The Madness Of Many. Cognitive Contortions and The Brain Dance are two out of the ten compositions that stand head and shoulders over the rest, the first one due to its electronic style and the second one because of its acoustic one. The rest are a pleasant listen but not something special.
The band of Abasi, Javier Reyes and Matthew Garstka achieves with this work to justify the group’s fame since its birth. The way Animals as Leaders have evolved the sound and the music in general is an astounding feature in its own right. Those who take delight in demanding listens will get their thrill for sure, till the next record comes out, hoping for even better compositions. Or maybe not. We shall see.
7 / 10
Ilias Goumagias
2nd opinion
Two years since the very good Joy of Motion, Animals as Leaders present their new work and it is quite obvious what the listener is about to experience, since the band has set up a genre of its own, this mixture of metal-jazz / fusion with modern heavy guitars. But the question lies in what different or fresh could Tosin Abasi’s gang put forward; and the answer is, not much, but the band’s basic elements are honed to perfection, there are well-structured melodies and the record has an identity and includes no fillers. A good dose of slapping from Abasi, outstanding drumming from Garstka, solos that take guitar playing to the next level and well-placed samples so that the listen as a whole doesn’t sound repetitive. Personal favourites: The Glass Bridge και Inner Assassins but there are no songs that fall short, something that renders The Madness of Many a genuine quality record.
8 / 10
Giannis Voulgaris
[Sumerian Records, 2016]
Εισαγωγή: Δημήτρης Καλτσάς
22 / 12 / 2016
Δύο χρόνια μετά το “The Joy of Motion” (οι κριτικές μας εδώ), το τρίο από την Washington επιστρέφει με το τέταρτο album του και δεύτερο συνεχόμενο στην Sumerian Records. Αυτό που έχουν καταφέρει οι Tosin Abasi, Javier Reyes και Matt Garstka είναι να γνωρίζουν μεγάλη εμπορική επιτυχία με το άκρως βιρτουόζικο prog metal / djent / fusion τους που έχει και έντονο μουσικά ακαδημαϊκό χαρακτήρα. Το “The Madness οf Many” έρχεται για να πιστοποιήσει την κλάση της μπάντας και τη θέση της στο σύγχρονο τεχνικό metal.
In Madness They Dwell
Από το 2009 και έπειτα οι Animals As Leaders αποτελούν μία από τις σημαντικότερες μπάντες του ακραίου ήχου,έχοντας παράλληλα πάει βήματα παραπέρα τον όρο “εκτελεστική δεινότητα”. Αυτό από μόνο του είναι αρκετό ώστε κάθε κυκλοφορία τους να χαρακτηρίζεται από απαράμιλλη αισθητική και να συγκεντρώνει μπόλικο ενδιαφέρον.
To φετινό “The Madness οf Many” έρχεται να επιβεβαιώσει εμφατικά τα παραπάνω, προσθέτοντας ένα ακόμα λιθαράκι στην ιστορία της μπάντας. Σε αυτό το άλμπουμ οι Animals As Leaders φαίνεται πως φεύγουν αρκετά από τον ήχο του λεγόμενου djent και μπαίνουν σε ακουστικά fusion μονοπάτια, με τον ήχο τους να παραμένει το ίδιο ακραίος, έχοντας πάντως μία πιο «συντηρητική» προσέγγιση στο θέμα της παραγωγής,η οποία εξυπηρετεί αυτή ακριβώς τη σκοπιμότητα.
Επιχειρώντας να σκιαγραφήσουμε το αποτύπωμα του δίσκου (πέρα από οποιοδήποτε cliché μπορεί να γραφτεί σχετικά με «δαιδαλώδεις πειραματισμούς» και «χαοτικό παίξιμο») μπορούμε να πούμε πως, σε επίπεδο αισθητικής και στυλ,ο δίσκος κινείται μεταξύ Al Di Meola και Greg Howe, αφήνοντας στον ακροατή μία θετική επίγευση η οποία ομολογουμένως σε αναγκάσει να πατήσεις το repeat αρκετές φορές. Οι τάσεις φυγής από τις ηχητικές μανιέρες του djent εντοπίζονται στα θετικά σημεία του “The Madness Of Many”. Τα “Cognitive Contortions” και “The Brain Dance” είναι οι δύο από τις δέκα συνολικά συνθέσεις που ξεχωρίζουν αισθητά,το πρώτο για την ηλεκτρονική ατμόσφαιρά του και το δεύτερο για τον ακουστικό του χαρακτήρα. Οι υπόλοιπες ακούγονται ευχάριστα, χωρίς όμως να αφήνουν κάποιο ιδιαίτερο στίγμα.
Mε το φετινό της πόνημα, η μπάντα των Tosin Abasi, Javier Reyes και Matthew Garstka επιβεβαιώνει τη φήμη που τη συνοδεύει ως συγκρότημα από τις απαρχές της δημιουργίας της. Το που έχουν φτάσει οι Animals As Leaders τον ήχο και τη μουσική γενικότερα αποτελεί από μόνο του κατάκτηση. Όσοι ακροατές αρέσκονται σε απαιτητικά ακούσματα θα τους απολαύσουν χωρίς αμφιβολία, μέχρι τον επόμενο δίσκο, ελπίζοντας σε ακόμα καλύτερες συνθέσεις. Ή και όχι. Θα δείξει.
7 / 10
Ηλίας Γουμάγιας
2η γνώμη
Δύο χρόνια μετά το πολύ καλό “Joy of Motion”, οι Animals as Leaders παρουσιάζουν το νέο τους πόνημα και είναι εύκολο να καταλάβει κάποιος τι πρόκειται να ακούσει, μιας και η μπάντα έχει δημιουργήσει ένα δικό της μουσικό ιδίωμα. Αυτό το κράμα metal-jazz / fusion με βαριές μοντέρνες ρυθμικές κιθάρες. Το ερώτημα είναι όμως τι διαφορετικό ή τι καινούριο μπορεί να να παρουσιάσει η παρέα του Tosin Abasi. Και η απάντηση είναι, όχι πολλά, αλλά τέλεια δουλεμένα τα βασικά τους χαρακτηριστικά, μελωδίες καλά δομημένες και έναν δίσκο με ταυτότητα και χωρίς filler. Μπόλικο slapping από τον Abasi, τρομερή δουλειά στα τύμπανα από τον Garstka, solos που πηγαίνουν το κιθαριστικό παίξιμο ένα επίπεδο πιο ψηλά και σωστή χρήση samples ώστε να μην κουράζει το όλο άκουσμα. Προσωπικά ξεχώρισα τα “The Glass Bridge” και “Inner Assassins”, αλλά δεν υπάρχουν κομμάτια που υστερούν και για αυτό το “The Madness of Many” αποτελεί έναν πραγματικά ποιοτικό δίσκο.
8 / 10
Γιάννης Βούλγαρης
Κάντε το πρώτο σχόλιο