A few days before the concerts of Crippled Black Phoenix in Thessaloniki and Athens, we had the pleasure to chat with Justin Greaves, the leader and soul of the band and a very sincere and grateful person.
Questions: Lila Gatzioura, Dimitris Kaltsas
Hello Justin! We’re very happy you are back in our country for two shows! What do you remember most from Greece?
It’s a pleasure to come back to Greece of course! Overtime I’ve visited for shows with CBP it’s been a brilliant time, so welcoming and there’s a really cool vibe, not pretentious and open minded in general. I remember the great friends and fans the most, as well as exploring the towns. But the people are what I treasure the most.
Now that the official release of Bronze is just a few days away, how do you feel about it? Is there anything special about your 8th full-length album?
I feel good, it’s the first album I can actually listen to repeatedly after completing it, it hasn’t got boring for me, not yet anyway! I think it is special, for a couple of reasons actually. Firstly, it sounds amazing, for ages I’ve wanted to capture a more live feel to the albums, some more successfully than others and I stand by everything we’ve recorded, but Bronze, for me, is on another level. Secondly, it is putting a few demons to rest, the last couple of years have been very tough for me and for the band, but now we’ve made such a good effort with the album and the vibe is better than ever, i think this album marks an important mile stone in CBP history. Things could have simply ended but this shows everyone that the music is still relevant and CBP is stronger than ever.
Would you like to share with us your experience of the recording process? Would you say that you are satisfied with the overall result?
Well, it’s nothing out of the ordinary, we just try to make sure the sound is captured in the tracking studio and we totally achieved this. Sam Harper engineered it at Chapel Studio, where we’ve done the last bunch of albums, but the difference this time was the fact we finished it off and mixed it with Karl Daniel Liden in Stockholm. It made a lot of important details work and the live sound was treated bang on, KD and myself were on the exact same page when it comes to the sound and the mixing methods, so it was a great experience working with him. So yeah, i’m totally satisfied, it’s not the most ambitious album I’ve ever written, but it has more feeling, which I think is more important to impress people with tricks and technical prowess.
Is the creative process any different from one album to the other?
No, not at all, in that respect, it was exactly the same as all the previous albums right from the first one over ten years ago. I sit down with my shitty guitar and come up with the songs, then i demo them, give them a title and a theme, I send them to the other guys and we record them. Everyone who plays on the albums puts their own spin on parts which makes it more exciting for me. I think if there is a difference it’s how enjoyable it was working with other people, previously i felt there was certain band guys trying to pull in a different direction and that created an unwelcome distraction, certain guys would simply do the minimal effort and then go home ,seemingly not caring about the music at all, just themselves. Now, thankfully, we don’t have that, the line up is so good and everyone is on the same page, it does make a difference in the final outcome.
Last month, No Fun was the first song from the new album that came public. Would you say that this song depicts the general style of the album? Should we expect something completely different through the rest of the album?
No Fun is a song all of it’s own style, it does fit really well in the album tracks, but each song is different. The album is a little heavier maybe, and it’s possibly a bit darker too, but there are still the very melancholic parts, song which pull you in and require some feeling to understand. There’s some really old CBP style parts on there, so no, i wouldn’t say the album is something completely different, but that’s my opinion, we’ll see what the public think and it’ll be different to my opinion i’m sure!
You and your band have come several times in Greece. Why would anyone, who has attended a Crippled Black Phoenix show before, do it again this time? Do you have any surprises for the forthcoming shows in Athens and Thessaloniki?
Well, for a start, overtime we play, we step up the game, overtime will be a little different, with different songs in the set along with the same old shit. But also i would like to say that the last time we came over a couple of years ago was a weird one. We had the spineless goons in the band who tried to sabotage the trip by not turning up for the shows and not telling us. But we came anyway because i felt we should not let anyone down and we should be honest about it even if the band wasn’t fully functioning. Personally i think we did a great job and Giorgi and Arthur did an absolutely amazing job standing in on guitar and bass with only hours notice and pretty much no rehearsals. Considering that, i think our supporters and friends will see us once again firing on all cylinders, they deserve to see a proper CBP show. We’ve got a good setlist this time, it’s 50% new songs and 50% old, i just hope that people agree with us!
Line-up changes are quite often in the band. Has the current line-up reached your expectations?
It’s by far the best CBP has ever been! So yeah, i’m really happy about that of course. It just seems everyone is in great spirits and on the same page. There’s no “rock star” bitches in the band now and that makes a massive difference. We all want to enjoy what we do when we’re together and now we do. Jonas and Tom have made a big difference since they joined the family, we’re doing more with Belinda and the guys who’ve been with us for a long time, Mark, Daniel, Ben, Daisy have shown amazing support and friendship through the changes. One thing i must mention as well, is that Daisy is still on maternity leave, looking after her daughter, so she won’t be with us for these upcoming Greek shows or the tour, but we have Helen with us who already toured with us throughout this past year and she is doing an amazing job, she’s definitely part of CBP!
The music of Crippled Black Phoenix includes several different elements. Do you consider your music progressive and in what sense?
Well, maybe progressive in spirit, yes. I see it as just making music i want to make whatever it may be, but it’s always going to be CBP sounding. I don’t think we fit into the modern “prog” scene though, in fact, i don’t think we fit into any scene, which can hold us back sometimes, but whatever, i don’t mind that, in fact i feel better not being part of a movement, i would rather struggle in being just whatever we are, than to try to appeal to more fans and getting famous or being flavour of the month. So in that sense, it is a “progressive” mind set we have, to do whatever we want with no limitations.
Which was the happiest moment in Crippled Black Phoenix so far? How do you see the future of the band?
There’s been many moments of enjoyment over the years but when we overcame the problems this year, it was definitely one of the happiest times, which leads on to the second part of your question. I simply hope we carry on with this new sense of adventure, and that we get to carry on making music and playing shows. I want to make some interesting music without pressure and pretences and i don’t think i can ever give up on CBP, if i was the kind of person to give up, then i would have before now. I’m a sucker for punishment I guess.
Is there any chance for a Se Delan concert in Greece someday?
I sure hope so! That would be great! Belinda and myself are really keen on playing Se Delan shows, but because it’s just the two of us, we have to wait for the right time and the right deal to make it happen. Maybe we can make some arrangements soon, i think people would dig it! I’m so proud of what we have done so far, the last album is something i really treasure, we can’t keep it to ourselves forever, Se Delan shall be unleashed on stage at some point.
What music do you most listen to lately? Name some of your favourite bands and albums you’ve heard lately.
Right now I’m really digging stuff like Shahmen, Our Survival Depends On Us, the new Dälek album, Hawkeyes, GosT, Pinkish Black, Urfaust, Craft, Publicist UK…
Do you consider Crippled Black Phoenix as part of a scene? Do you think that the era of movements in music belongs in the past?
Hah, i think i touched on that in a previous answer. Basically no. I have never felt part of a scene with CBP, i feel like we’ve never been fully accepted into any one movement, which is a blessing and a curse. One one hand it’s great to be free of expectations and peer pressure to come out with the next big album in a certain style of music, but on the other hand, we feel I constantly disappoint fans by not being what they want. When people think we are one style of music it can be hard to take criticism sometimes, not because someone doesn’t like the music, but because there’s preconceptions at work, people thinking we are trying to be something we’re not. I love it when people and fans approach CBP with an open mind and support a band like us for doing our own thing. But it’s all in the ears and minds of the beholder, i can’t change what people think and we can never stop people pigeon-holing us. I think that narrow minded approach to music does belong in the past to be honest, but it doesn’t, things don’t change in that respect, in fact, these days you could be forgiven for thinking music is more fractured than ever, movements a getting smaller and smaller.
Crippled Black Phoenix have many loyal fans here in Greece. What are your expectations for the two shows in our country?
I hold no expectations, just a hope that people come and see the shows, see us back on form, see what we’re all about. And i also hope we perform well and entertain our awesome friends and supporters. We have had fans come and go all over the place, we’ve done good tours and bad tours, but it is always a great pleasure to visit Greece, our fans there have shown an amazing level of support every time and i can’t express how much i and the rest of the band appreciate that. We only ask everyone who comes to the shows to join us in breaking down barriers and being the best CBP vigilante choir who ever sings Burnt Reynolds with us.
Thank you very much for you time Justin! The last words are yours.
Thanks. I feel a lot more like i do now, than i did when i got here.
Λίγες ημέρες πριν τις συναυλίες των Crippled Black Phoenix στην Θεσσαλονίκη και την Αθήνα, είχαμε τη χαρά να συνομιλήσουμε με τον Justin Greaves, τον ηγέτη και ψυχή της μπάντας και ένα πολύ ειλικρινές και ευγνώμον άτομο.
Ερωτήσεις: Λίλα Γκατζιούρα, Δημήτρης Καλτσάς
Γεια σου Justin! Χαιρόμαστε ιδιαίτερα που έρχεστε πάλι στη χώρα μας για δύο συναυλίες! Τι θυμάσαι περισσότερο από την Ελλάδα;
Είναι χαρά μας που επιστρέφουμε στην Ελλάδα φυσικά! Όλο αυτό τον καιρό έχω επισκεφθεί την Ελλάδα για παραστάσεις με τους CBP. Ήταν καταπληκτικά, τόσο φιλόξενα και υπάρχει ένα πραγματικά ωραίο κλίμα, όχι επιτηδευμένο και ανοιχτόμυαλο σε γενικές γραμμές. Θυμάμαι περισσότερο υπέροχους φίλους και οπαδούς, καθώς και την ανακάλυψη των πόλεων. Αλλά οι άνθρωποι είναι αυτό που εκτιμώ περισσότερο.
Τώρα που η επίσημη κυκλοφορία του “Bronze” είναι σε λίγες ημέρες, πώς αισθάνεσαι; Υπάρχει κάτι το ιδιαίτερο στο 8ο άλμπουμ σας;
Νιώθω ωραία γιατί είναι το πρώτο άλμπουμ που μπορώ να ακούω συνέχεια ενώ το έχουμε τελειώσει, δεν το βαριέμαι, τουλάχιστον όχι ακόμη! Νομίζω ότι είναι ξεχωριστό για κάποιους λόγους. Πρώτον, ακούγεται εκπληκτικά γιατί πάντα ήθελα να βάζω ένα πιο ζωντανό στίγμα στα άλμπουμ, κάτι περισσότερο από τα προηγούμενα και υποστηρίζω όλα όσα έχουμε ηχογραφήσει, αλλά το “Bronze” για μένα είναι σε ένα άλλο επίπεδο. Δεύτερον, οι δαίμονες ησυχάζουν καθώς τα τελευταία χρόνια ήταν αρκετά δύσκολα για μένα και για την μπάντα, αλλά τώρα κάναμε μία καλή προσπάθεια και το vibe είναι καλύτερο από ποτέ. Νομίζω αυτό το άλμπουμ αποτελεί ορόσημο στην ιστορία των CBP. Θα μπορούσαν όλα να είχαν απλά τελειώσει, αλλά αυτό αποδεικνύει σε όλους ότι η μουσική είναι ακόμα επίκαιρη και οι CBP δυνατότεροι από ποτέ.
Θα ήθελες να μοιραστείς μαζί μας την εμπειρία της διαδικασίας ηχογράφησης; Θα έλεγες ότι είσαι ικανοποιημένος από το συνολικό αποτέλεσμα;
Κοιτάξτε, δεν είναι κάτι το ασυνήθιστο, απλά προσπαθούμε να βεβαιωθούμε ότι ο ήχος συλλαμβάνεται σωστά στο στούντιο και το πετύχαμε απόλυτα αυτό. Ο Sam Harper ήταν ο ηχολήπτης στο Chapel Studio, εκεί όπου φτιάξαμε και τα τελευταία άλμπουμ αλλά η διαφορά αυτή τη φορά ήταν το γεγονός ότι το ολοκληρώσαμε και κάναμε τη μίξη με την Karl Daniel Liden στην Στοκχόλμη. Αυτό βοήθησε σε πολλές σημαντικές λεπτομέρειες να βγουν σωστά και ο ζωντανός ήχος επεξεργάστηκε σωστά, ο KD και εγώ είμαστε ακριβώς στο ίδιο σημείο σε ότι αφορά τον ήχο και τις μεθόδους μίξης. Ήταν μια υπέροχη εμπειρία το ότι συνεργάστηκα μαζί του και ναι, είμαι απόλυτα ικανοποιημένος. Δεν είναι το πιο φιλόδοξο άλμπουμ που έχω γράψει αλλά έχει περισσότερο συναίσθημα το οποίο θεωρώ ότι είναι πιο σημαντικό από το να εντυπωσιάσεις το κοινό με κόλπα και τεχνική ικανότητα.
Η δημιουργική διαδικασία διαφέρει από το ένα άλμπουμ στο επόμενο;
Όχι, καθόλου. Θα έλεγα ότι ήταν ακριβώς η ίδια όπως και στα προηγούμενα άλμπουμ, ακριβώς όπως και στο πρώτο πριν 10 χρόνια. Κάθομαι με την παλιοκιθάρα μου και βγάζω τα τραγούδια, μετά κάνω το demo, τους δίνω τίτλο και θέμα και τα στέλνω στους υπόλοιπους και τα ηχογραφούμε. Όλοι όσοι παίζουν στα άλμπουμ βάζουν το δικό τους στίγμα σε σημεία και το κάνουν πιο συναρπαστικό για μένα. Νομίζω ότι αν υπάρχει διαφορά είναι στο πόσο απολαυστικό είναι να δουλεύεις μαζί με άλλους γιατί παλιότερα πίστευα ότι υπήρχαν κάποιοι τύποι που προσπαθούσαν να οδηγήσουν το εγχείρημα σε μια διαφορετική κατεύθυνση και αυτό δημιουργούσε μια ανεπιθύμητη απόσπαση της προσοχής. Ορισμένοι απλά κατέβαλαν την ελάχιστη προσοχή και απλά γύριζαν σπίτι τους, εμφανώς αδιαφορώντας για τη μουσική και απλά τους ενδιέφερε ο εαυτός τους. Τώρα ευτυχώς δεν βιώνουμε κάτι τέτοιο, το lineup είναι τόσο καλό και όλοι είμαστε στο ίδιο μήκος κύματος. Αυτό κάνει τεράστια διαφορά στο τελικό αποτέλεσμα.
Τον περασμένο μήνα το “No Fun” ήταν το πρώτο τραγούδι του νέου άλμπουμ που κυκλοφόρησε. Θα έλεγες ότι αυτό απεικονίζει το γενικότερο στυλ του άλμπουμ; Πρέπει μήπως να περιμένουμε κάτι διαφορετικό στον υπόλοιπο δίσκο;
Όχι, το “No Fun” είναι ένα τραγούδι που έχει ένα εντελώς δικό του στυλ, ταιριάζει ωστόσο με τα υπόλοιπα tracks του άλμπουμ, αλλά κάθε τραγούδι είναι διαφορετικό. Ίσως το άλμπουμ είναι λίγο πιο βαρύ και πιθανότατα λίγο πιο σκοτεινό, αλλά υπάρχουν εξίσου τα πιο μελαγχολικά μέρη, τραγούδια που σε απορροφούν και απαιτούν λιγάκι συναίσθημα για να τα κατανοήσεις. Υπάρχουν και κάποια σημεία που θυμίζουν τους παλιούς CBP, επομένως δεν θα έλεγα ότι το άλμπουμ είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, αλλά κατά τη γνώμη μου θα δούμε και τι λέει το κοινό και είμαι σίγουρος ότι θα έχει διαφορετική άποψη.
Εσύ και η μπάντα σου έχετε έρθει αρκετές φορές στην Ελλάδα. Γιατί λοιπόν κάποιος που σας έχει παρακολουθήσει παλιότερα να το ξανακάνει; Θα υπάρχουν εκπλήξεις στις επικείμενες εμφανίσεις σας σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη;
Κατ’ αρχήν όλα αυτά τα χρόνια που παίζουμε, κάθε φορά δίνουμε άλλη ένταση στο παιχνίδι, κάθε φορά είναι λίγο διαφορετικά, με διαφορετικά τραγούδια παράλληλα με τα παλιά. Όμως θέλω να πω ότι την τελευταία φορά που ήρθαμε πριν μερικά χρόνια ήταν αρκετά περίεργα τα πράγματα. Είχαμε στην μπάντα ορισμένους που επιχείρησαν να σαμποτάρουν το ταξίδι με το να μην εμφανιστούν στις συναυλίες χωρίς να μας το πουν. Ωστόσο, εμείς ήρθαμε επειδή δεν θέλαμε να απογοητεύσουμε κανέναν και έπρεπε να είμαστε ειλικρινείς ακόμη και αν η μπάντα δεν ήταν πλήρως λειτουργική. Προσωπικά θεωρώ ότι κάναμε εξαιρετική δουλειά. Και ο Giorgi με τον Arthur έκαναν εκπληκτική δουλειά στην κιθάρα και το μπάσο με ειδοποίηση την τελευταία στιγμή και σχεδόν καθόλου πρόβες. Λαμβάνοντας αυτό υπόψη πιστεύω ότι οι φίλοι και οπαδοί μας θα μας δουν για άλλη μια φορά να παίζουμε με ψυχή, τους αξίζει να δουν μια σωστή συναυλία. Αυτή τη φορά έχουμε ένα setlist που είναι 50% παλιά τραγούδια και 50% καινούρια και ελπίζω το κοινό να συμφωνήσει μαζί μας!
Οι αλλαγές στο lineup της μπάντας είναι αρκετά συχνές. Το τωρινό σχήμα σε ικανοποιεί;
Είναι μακράν το καλύτερο που είχαν ποτέ οι CBP! Και φυσικά χαίρομαι ιδιαίτερα γι’ αυτό. Όλοι είμαστε σε εξαιρετική διάθεση και στο ίδιο μήκος κύματος. Δεν υπάρχουν πια άτομα στην μπάντα που το παίζουν rock star και αυτό κάνει τεράστια διαφορά. Όλοι μας θέλουμε να απολαμβάνουμε ό,τι κάνουμε όταν είμαστε μαζί και πλέον αυτό συμβαίνει. Ο Jonas και ο Tom έκαναν μεγάλη διαφορά στην μπάντα από τότε που είναι μαζί μας, ο Mark, ο Daniel, ο Ben και η Daisy επέδειξαν την στήριξη και τη φιλία τους σε όλες αυτές τις αλλαγές. Κάτι που πρέπει να αναφέρω είναι ότι η Daisy είναι ακόμη σε άδεια μητρότητας, μεγαλώνοντας την κόρη της και δεν θα συμμετέχει στις επικείμενες εμφανίσεις στην Ελλάδα, αλλά έχουμε την Helen μαζί μας που ήδη ήταν και όλη τη χρονιά και είναι καταπληκτική, σαφώς και είναι μέλος των CBP!
Η μουσική των Crippled Black Phoenix εμπεριέχει πολλά διαφορετικά στοιχεία. Θεωρείς τη μουσική σας progressive και με ποια έννοια;
Θα έλεγα progressive στο πνεύμα της ίσως. Εγώ το βλέπω ότι γράφω μουσική που θέλω ότι κι αν είναι αυτή αλλά πάντα θα είναι ο ήχος των CBP. Δεν πιστεύω ότι χωράμε στη μοντέρνα “prog” σκηνή, ωστόσο, αν και κατ’ ουσίαν δεν χωράμε σε καμία σκηνή, γεγονός το οποίο μπορεί να μας κρατάει πίσω καμιά φορά αλλά δεν με πειράζει αυτό, προτιμώ να μην είμαι μέρος ενός κινήματος, καλύτερα να προσπαθώ να είμαι απλά αυτό που είμαστε από το να προσπαθώ να αρέσω σε περισσότερους και να γίνουμε διάσημοι ή η μπάντα του μήνα. Έτσι υπό αυτή τη σκοπιά, έχουμε μια λογική “progressive” στο να κάνουμε ό,τι θέλουμε χωρίς περιορισμούς.
Ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη στιγμή των Crippled Black Phoenix ως τώρα και πώς βλέπεις το μέλλον της μπάντας;
Έχουν υπάρξει πολλές στιγμές χαράς όλα αυτά τα χρόνια, αλλά όταν ξεπεράσαμε τα προβλήματα φέτος ήταν σίγουρα μια από τις πιο όμορφες στιγμές πράγμα που με πηγαίνει στο δεύτερο σκέλος της ερώτησής σου. Απλά ελπίζω ότι θα συνεχίσουμε με αυτή την αίσθηση της περιπέτειας, να γράφουμε μουσική και να παίζουμε σε shows. Θέλω να γράψω ενδιαφέρουσα μουσική χωρίς πίεση και προσποίηση και δεν νομίζω ότι θα εγκαταλείψω ποτέ τους CBP. Αν ήμουν τέτοιος άνθρωπος θα το είχα κάνει ήδη. Μάλλον είμαι κορόιδο υποθέτω.
Υπάρχει καμία πιθανότητα για κάποια συναυλία των Se Delan στην Ελλάδα κάποια στιγμή;
Το ελπίζω! Θα ήταν υπέροχο! Στην Belinda κι εμένα μας αρέσει να παίζουμε σε συναυλίες ως Se Delan, αλλά επειδή είμαστε μόνο οι δυο μας πρέπει να περιμένουμε την κατάλληλη στιγμή και την κατάλληλη πρόταση για να γίνει. Ίσως να το κανονίσουμε σύντομα, νομίζω ότι το κοινό θα ενθουσιαζόταν! Είμαι τόσο περήφανος για ό,τι έχουμε κάνει ως τώρα, το τελευταίο άλμπουμ είναι κάτι που πραγματικά λατρεύω και δεν γίνεται να το κρατάμε για μας για πάντα, οπότε κάποια στιγμή οι Se Delan θα ανέβουν στη σκηνή.
Τι μουσική ακούς περισσότερο τελευταία; Ανέφερε κάποιες από τις αγαπημένες σου μπάντες και άλμπουμ που έχεις ακούσει τελευταία.
Αυτή την εποχή ξεθάβω υλικό όπως οι Shahmen, Our Survival Depends On Us, το νέο άλμπουμ των Dälek, Hawkeyes, GosT, Pinkish Black, Urfaust, Craft, Publicist UK…
Θεωρείς ότι οι Crippled Black Phoenix αποτελούν μέρος μιας μουσικής σκηνής; Πιστεύεις ότι η εποχή των κινημάτων στη μουσική ανήκει πια στο παρελθόν;
Νομίζω ότι αυτό το έθιξα σε μια προηγούμενη ερώτηση, αλλά βασικά πιστεύω πως όχι. Ποτέ δεν ένιωσα ότι είμαι μέρος μια σκηνής με τους CBP, δεν νιώθω ότι έγινα πλήρως αποδεκτός σε κανένα κίνημα, κάτι το οποίο είναι κατάρα και ευλογία μαζί. Από τη μια είναι υπέροχο να μην υπάρχουν προσδοκίες και πίεση από ομότιμους να βγάλουμε το επόμενο μεγάλο άλμπουμ με συγκεκριμένο είδος μουσικής, αλλά από την άλλη νιώθουμε ότι απογοητεύουμε τους οπαδούς μας με το να μην είμαστε αυτό που θέλουν. Όταν το κοινό θεωρεί ότι ανήκουμε σε ένα μουσικό είδος είναι δύσκολο να δεχτείς κριτική, όχι επειδή σε κάποιον δεν αρέσει η μουσική μας, αλλά επειδή υπάρχουν προκαταλήψεις και ο κόσμος θεωρεί ότι προσπαθούμε να γίνουμε κάτι που δεν είμαστε. Μου αρέσει όταν το κοινό και οι οπαδοί μας πλησιάζουν με ανοικτό μυαλό και υποστηρίζουν μια μπάντα σαν εμάς επειδή κάνουμε αυτό που μας αρέσει. Αλλά τα πάντα είναι στα αυτιά και στο μυαλό των ανθρώπων, εγώ δεν μπορώ να αλλάξω την γνώμη των άλλων και ποτέ δεν θα παύσει η κατηγοριοποίηση. Νομίζω ότι η στενόμυαλη προσέγγιση απέναντι στη μουσική ανήκει στο παρελθόν για να είμαι ειλικρινής αλλά τελικά αυτό δεν ισχύει, τα πράγματα δεν αλλάζουν με αυτή την έννοια και στις μέρες μας συγχωρείσαι όταν πιστεύεις ότι η μουσική είναι πιο ομαδοποιημένη από ποτέ, τα κινήματα όλο και λιγοστεύουν.
Οι Crippled Black Phoenix έχουν πολλούς πιστούς οπαδούς εδώ στην Ελλάδα. Ποιες είναι οι προσδοκίες σας για τις 2 εμφανίσεις σας στη χώρα μας;
Δεν έχω προσδοκίες, απλά ελπίζω το κοινό να έρθει και να μας δει πάλι σε φόρμα και να δει τι κάνουμε. Επίσης ελπίζω ότι θα παίξουμε καλά και θα ψυχαγωγήσουμε τους υπέροχους φίλους και υποστηρικτές μας. Είχαμε οπαδούς παντού που άλλοτε ήταν μαζί μας άλλοτε όχι, έχουμε κάνει καλές αλλά και κακές εμφανίσεις, αλλά πάντα ήταν μεγάλη χαρά να επισκεπτόμαστε την Ελλάδα και οι οπαδοί μας εδώ μας υποστήριζαν κάθε φορά και δεν έχω λόγια να εκφράσω πόσο εγώ και τα μέλη της μπάντας το εκτιμούμε αυτό. Απλά θα ζητούσα από όλους όσους έρθουν να μας ακούσουν να γκρεμίσουν τα τείχη και να αποτελέσουν την καλύτερη εθελοντική χορωδία των CBP που τραγούδησε ποτέ το “Burnt Reynolds” μαζί μας.
Σε ευχαριστούμε πολύ για το χρόνο σου Justin! Τα τελευταία λόγια είναι δικά σου.
I feel a lot more like i do now, than i did when i got here.
Κάντε το πρώτο σχόλιο