Τους 10 αγαπημένους του δίσκους σε επίπεδο drumming διάλεξε ο Mike Portnoy και εξήγησε τους λόγους της κάθε επιλογής.
Ακολουθεί αναλυτικά η λίστα του πολυπράγμονα Mike:
The Beatles – Magic Mystery Tour (1967)
“Με τον Ringo ξεκίνησαν όλα για μένα. Από την μέρα που γεννήθηκα, αυτός με εισήγαγε στο drumming αλλά και στη μουσική γενικά. Να επιλέξω ένα album είναι δύσκολο αφού όλα μετά το Rubber Soul είναι αριστουργήματα, οπότε θα κάνω την περίεργη επιλογή εδώ”
The Who – Live at Leeds (1970)
“Αν και ο Ringo ήταν η πρώτη μου επιρροή, ο Keith Moon ήταν ο πρώτος μου ήρωας και αυτός που με έκανε να θέλω να γίνω drummer. Δεν ήταν τόσο το παίξιμό του, όσο η περσόνα του και η απόδοσή του στη σκηνή. Ο τρόπος που έπαιζε drums σε σαγήνευε και δεν ήθελες να πάρεις τα μάτια σου από πάνω του. Τα έπαιζε σαν lead όργανο.”
Led Zeppelin – The Song Remains the Same (1976)
“Δεν μπορείς να μιλήσεις για τον Keith Moon, χωρίς να πεις κάτι και για τον ομόλογό του John Bonham. Είναι σαφέστατα ένας από τους αγαπημένους μου ήρωες του οργάνου και ενώ ο Keith ήταν η προσωποποίηση του χάους, ο John ήταν ο ορισμός του ελέγχου και του groove.”
Kiss – Alive! (1975)
“Πέρασα την φάση με τους Kiss από το 76 μέχρι το 78. Ήταν η εποχή που πήρα το πρώτο μου drum set. Είχα λάβει τα βασικά από τον Ringo τον Keith και τον John, αλλά όταν άρχισα να ακούω τους Kiss και τον Peter Criss, κατάλαβα την θεατρική πλευρά των πραγμάτων.”
Rush – Hemispheres (1978)
“Στα τέλη των 70s και στις αρχές των 80s, αφήνοντας την περίοδο του κλασικού rock μπήκα στον κόσμο του progressive. Ως έφηβος εξελισσόμουν και ήθελα κάτι πιο απαιτητικό. Με τον Neil Peart από αγόρι έγινα άντρας. Πέρασα στο επόμενο επίπεδο ακούγοντάς τον και μελετώντας τον.”
Yes – Close to the Edge (1972)
“Αφού ανακάλυψα τους Rush, αμέσως μετά άκουσα και τους Yes. Προφανώς ο Alan White είναι μεγάλη επιρροή, αλλά είναι η αγία τριάδα των album με τον Bill Bruford (The Yes Album, Fragile, Close To The Edge) που είχε μεγάλο αντίκτυπό πάνω μου. Επιλέγω το Close To The Edge ως το απόλυτο αριστούργημά τους.”
UK – Danger Money (1979)
“Στην συνέχεια ανακάλυψα τον Frank Zappa και τους drummer του. Για τον Terry Bozio όμως θα επιλέξω το δεύτερο album των UK όπου παίρνει τη σκυτάλη από τον Bill Bruford. Όντας απίστευτός τεχνικά από τα albums με τον Zappa, ο Terry φέρνει εδώ τις ικανότητές του στο progressive rock.”
Frank Zappa – Joe’s Garage Act 1, 2 and 3 (1979)
“Το drumming του Vinnie Colaiuta στα Joe’s Garage albums του Zappa, είναι τεραστίου επιπέδου. O Vinnie ήταν εκείνη την εποχή ένας από τους καλύτερους session drummers και τα πολυρυθμικά του σημεία απίστευτα. Ο Zappa κατάφερε να τα αξιοποιήσει τέλεια.”
Jeff Beck – There and Back (1980)
“Τελευταία επιλογή από τους prog drummers είναι ο Simon Phillips. Έχει παίξει εκπληκτικά σε πολλούς δίσκους. Έχει συνεργαστεί με τον Pete Townshend και τον Michael Schenker, αλλά αν έπρεπε να επιλέξω ένα δίσκο αυτός θα ήταν το There and Back.”
Metallica – Master of Puppets (1986), Slayer – Reign in Blood (1986), Anthrax – Among the Living (1987)
“Εδώ θα κλέψω με μια metal ισοπαλία. Τρία albums και τρεις drummers που με χτύπησαν τον ίδιο περίπου καιρό και γύρισαν τον κόσμο μου ανάποδα. Ήταν η περίοδος 85 με 87 που το thrash metal ήρθε. Επηρεάστηκα από πολλούς drummers και μπάντες τότε, αλλά οι τρεις που κυριάρχησαν πάνω μου ήταν ο Lars Ulrich, ο Dave Lombardo και ο Charlie Benante.”
Κάντε το πρώτο σχόλιο