Από τον Θάνο Πάτσο
Προοδευτικό ροκ: τι είναι τούτο το αλλόκοτο πράγμα που μας παρουσιάζει το ProgRocks.gr; Και γιατί χρειαζόμαστε σημεία αναφοράς για ένα “κίνημα” ή, καλύτερα, “έννοια” που γνωρίζουν λίγοι και ακολουθούν ακόμα λιγότεροι στην Ελλάδα; Ή μήπως ήταν πάντα κάπου εκεί μέσα στις μουσικές αναζητήσεις των Ελλήνων και τώρα το ξανα-ανακαλύπτουμε;
Νομίζω ότι η “εναλλακτική” σκηνή στο χώρο του ροκ και παραπέρα βρήκε μεγάλη ανταπόκριση στο ελληνικό κοινό (πολλές φορές ίσως και μέσω μιμητισμού) τα τελευταία 20-30 χρόνια αλλά η προοδευτική μουσική όχι (δύο έννοιες όχι εντελώς ασύμβατες αλλά με κάποιες ουσιώδεις διαφορές). Η διάθεση για πειραματισμό όμως υπήρχε σχεδόν πάντοτε και έχουμε παραδείγματα μουσικών που χρησιμοποίησαν στοιχεία της, αναδείχθηκαν μέσω αυτής ή ακόμα ακόμα παρήγαγαν το δικό τους είδος προοδευτικής μουσικής. Βέβαια σε αυτό βοήθησε και η εποχή ή η σκέψη της εποχής, όπως και με όλες τις μορφές τέχνης και φιλο-σοφίας…
Ενδεικτική λίστα με μικρότερα και μεγαλύτερα μεγέθη: PLJ Band (μετέπειτα Τερμίτες κ.ο.κ.), Πελόμα Μποκιού, Κώστας Τουρνάς, Aphrodite’s Child / Βαγγέλης Παπαθανασίου, Μάνος Χατζιδάκις, Διονύσης Σαββόπουλος… μεγάλοι συνθέτες ενστερνίστηκαν την προοδευτική μουσική αλλά σπάνια συνδέονται με τον όρο. Δε θα μείνω σε αυτό αλλά σε αυτά που τους έκαναν μεγάλους: η αναζήτηση, η διαφορετικότητα, ο χαρακτήρας.
Το να συγκρίνεις εποχές είναι δύσκολο και ίσως επικίνδυνο. Αυτά όμως τα στοιχεία αρχίζουν και αναδεικνύονται όλο και πιο έντονα στον ελληνικό προοδευτικό χώρο τα τελευταία χρόνια. Κάποιες κυκλοφορίες του 2013 έδωσαν αφορμή σε αυτό εδώ το άρθρο και θα “αναζητήσω” κι εγώ τους κοινούς τόπους (έστω και αν είναι μέρος της φαντασίας μου). Ενδεικτικά θα αναφέρω το “From the Small Hours of Weakness” των Verbal Delirium και δύο κυκλοφορίες της Musea Records: το “Matricide” των La Tulipe Noire και το “The Roses of Pieria” του Γιάννη Γλέζου (έστω και αν είναι επανεκτέλεση του έργου του από το 2006).
…Aναζήτηση, διαφορετικότητα, χαρακτήρας…
Επιρροές θα υπάρχουν πάντα, η ύπαρξη προσωπικότητας όμως στην προοδευτική μουσική δεν είναι κάτι δεδομένο. Και να που τα τελευταία χρόνια η έννοια του progressive rock κερδίζει έδαφος και στον ελληνικό χώρο – και αν συνεχιστούν αντίστοιχα σχήματα να βγαίνουν στην επιφάνεια, τόσο θα αναδεικνύεται και η έννοια της προόδου και της αναζήτησης, που είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την ελληνική σκέψη. Και εδώ είναι που μπαίνουμε εμείς.
Πρώτη φορά υπάρχει στην Ελλάδα web radio και website που ασχολούνται σχεδόν αποκλειστικά με την προοδευτική μουσική. Πρώτη φορά φαίνεται να υπάρχουν άνθρωποι που να έχουν μεράκι στο αντικείμενο και να βρίσκονται μαζί. Η συνέχεια πρέπει να είναι ανάλογη: ο πρώτος χώρος για progressive rock και το πρώτο festival; Σχήματα με ελάχιστα εφόδια (αυτό βέβαια ίσχυε και προ οικονομικής κρίσης) παράγουν ποιοτική μουσική με τάσεις επαγγελματισμού (αυτό δε συνέβαινε και τόσο παλαιότερα) και ξεκινούν από το bandcamp και άλλες αντίστοιχες πλατφόρμες. Εμείς λοιπόν, οι μουσικά ατάλαντοι αλλά ακροαστικά κάπως παιδευμένοι, οφείλουμε να τους αναζητήσουμε, να τους αναδείξουμε και να συν-ζητήσουμε ειλικρινά μεταξύ μας ως ομάδα με κοινούς στόχους. Η γνωστή ελληνική τακτική του “εγώ μόνος μου και οι άλλοι ας κάνουν ότι θέλουν” δε θεωρώ ότι αρμόζει (και τα πρόσφατα γεγονότα αποδεικνύουν ότι δεν έχει επιτύχει). Ας πάρουν επιτέλους τη δόξα αυτοί που τους αξίζει και εμείς την ηθική ικανοποίηση που συμβάλλαμε.
Αυτή είναι η καινούρια ευκαιρία και ξεκινάει (και) από εδώ.
Για παρατηρήσεις, αναζητήσεις, και κυρίως συν-ζητήσεις στο aapatsos@hotmail.com και στα σχόλια παρακάτω
Κάντε το πρώτο σχόλιο