Gaute Storsve Trio – Attention: This is Not A Toy | For Adult Collectors Only

Intro: Vangelis Christodoulou
Translation: V. Christodoulou, D. Κaltsas
26 / 02 / 2018

It was through Weserbergland’s self-titled album last year that (I guess) most of us first came across Gaute Storsve’s warm guitar tone and incredible, expressive playing. His jazz affinity became imminently apparent and it left us craving for more, wondering how he’d sound had the circumstances differed. This year’s Attention: This Is Not a Toy | For Adult Collectors Only – coming out in March – is here to amend that and let us admire Gaute in all his glory and through his own compositions, via the core of a jazz trio that’s occasionally being augmented by a full-blown brass section. Petter Barg on bass and Henning Carlsen on drums complete the trio with the guests being Jørgen Mathisen (of Krokofant and Rune your Day fame, and even Gard Nilssen’s Unity on occasion) on sax, Ketil Einarsen (Weserbergland of course, Wobbler and a ton more) on flute and the new for me Per Ottar Gjerstad on trumpet and Frank Bastrup Olsen on trombone.

[bandcamp width=100% height=120 album=3081821634 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]

We’re not playing games here

The self-titled opener sets the album on an incendiary mode, in what is basically a groovy fusion cut in AABA form, with interesting chord progression and melody and the brass section controlling the ebb and the flow between solos. Gaute and Jørgen are ripping it and you can’t help but notice the pulsating drum and bass conversation that is steadily building up. Coming up next is Unpredictable Smile, a beautiful son montuno ballad which is the first sample of Cuban music and its influence on Gaute whose having worked and lived in Cuba obviously rendered it impossible not to pick up the country’s distinct music language. Manatee Μorning is another example of that, with the trio becoming a conjunto performing a modal 6/8 over 4/4 afro-cuban number. I loved the brass work and especially Ketil’s sneaky flute interplays on this one, not to mention the wonderful groove – this should go without saying throughout the album. Homo Floreciensis is a breezy 14-bar 3-2 trio son, an absolutely dreamy track with some of the coolest guitar phrases I’ve heard. Gaute is cool on Las Americas as well, a 16-bar minor blues son with the brass assuming an Arsenio Rodriguez conjunto role, a bass solo and what is my favorite highlight on the album: Jørgen Mathisen going crazy (though a bit more careful than I’d like). Neverending Niqab Nights starts off with a drum solo and slowly evolves into an energetic 8-bar modal tumbao with Gaute laying down driven solos and adding – for the first time I believe – a 2nd guitar. His Voice is closing the album on a ballad tone, a 32-bar AABA that’s built to enhance the conversations between the trio members and underline their sensibilities. That track could go on forever. Gaute Storsve Trio’s debut is all I had suspected it should be by reading the press release notes and knowing about some of the involved parties. The overall undertone is that of the mix between two different schools: the latin exuberance and the nordic simplicity. Combined they turn into a vivid piece of art which I hope is the first of many for this creative bunch. I would certainly welcome a more “dangerous” approach (in terms of experimentation perhaps) but that’s my own fixation. Hasta luego!

2^nd opinion

A few months after the debut of Weserbergland, Gaute Storsve’s solo debut is what anyone would want to hear after his great performance in that album. The high expectations are confirmed in Attention: This Is Not a Toy | For Adult Collectors Only, to say the least. Storsve’s achievement as a visionary along with his collaborators is, of course, primarily aesthetic. Storsve’s mild proggy jazz is absolutely successful mainly due to the high compositional level, the priceless, exact phrases and what takes off the result is that unique coolness element which can be heard everywhere in the album. Ketil Vestrum Einarsen is amazing once more, Jørgen Mathisen’s solo in Las Americas is enchanting, while Storsve proves why he deserves to be called by some (I hope many) as one of the most interesting guitarists today. His charismatic touch, the essential and absolutely sensual play, the narrative melodies, the expressive ease and his artistic clarity and purity are rare, especially today. This is a wonderful album.

8 / 10

Dimitris Kaltsas

Εισαγωγή: Βαγγέλης Χριστοδούλου
Μετάφραση: Β. Χριστοδούλου, Δ. Καλτσάς
26 / 02 / 2018

Οι περισσότεροι από μας πρωτοήρθαμε σε επαφή με τον ζεστό κιθαριστικό ήχο του Gaute Storsve και το απίστευτο, εκφραστικό παίξιμό του στο ομώνυμο των Weserbergland (πιστεύω). Η τζαζ διάθεσή του έγινε αμέσως έκδηλη και μας άφησε να θέλουμε περισσότερο, διερωτώμενοι πώς θα ακουγόταν κάτω από διαφορετικές συνθήκες. Το φετινό Attention: This Is Not a Toy | For Adult Collectors Only -που αναμένουμε τον Μάρτιο- είναι εδώ για να μας λύσει την απορία και να μας βοηθήσει να θαυμάσουμε τον Gaute σε όλο του το μεγαλείο και σε δικές του συνθέσεις, μέσα από τον πυρήνα ενός τζαζ τρίο στο οποίο συχνά προστίθεται ένα πλήρες σύνολο χάλκινων πνευστών. Ο Petter Barg στο μπάσο και ο Henning Carlsen στα τύμπανα ολοκληρώνουν το τρίο με τους καλεσμένους να είναι οι: Jørgen Mathisen (από τους Krokofant και Rune your Day και σποραδικά τους Gard Nilssen’s Unity) στα σαξόφωνα, ο Ketil Einarsen (των Weserbergland φυσικά, των Wobbler και ενός πλήθους άλλων) στο φλάουτο, καθώς και τους άγνωστους σε εμένα Per Ottar Gjerstad στην τρομπέτα και Frank Bastrup Olsen στο τρομπόνι.

[bandcamp width=100% height=120 album=3081821634 size=large bgcol=ffffff linkcol=0687f5 tracklist=false artwork=small]

Δεν παίζουμε εδώ

Το άλμπουμ ξεκινά με το ομώνυμο κομμάτι με εμπρηστικές διαθέσεις και είναι βασικά γκρουβαριστό  fusion με δομή ΑΑΒΑ, ενδιαφέρουσα αρμονία και μελωδία και τα πνευστά να ελέγχουν τα σόλι κιθάρας και σαξοφώνου. Ο Gaute και ο Jørgen είναι σε τρομερή φόρμα και δεν μπορείς παρά να παρατηρήσεις το σφυγμό της συζήτησης μεταξύ τυμπάνων και μπάσου που σταδιακά χτίζει το όλο οικοδόμημα. Το επόμενο ονομάζεται Unpredictable Smile και είναι μία όμορφη son montuno μπαλάντα καθώς και το πρώτο δείγμα της επιρροής που ασκεί η κουβανέζικη μουσική στον Gaute, ο οποίος έχοντας ζήσει και εργαστεί στην Κούβα, επηρεάστηκε από την ξεχωριστή μουσική της γλώσσα. Το Manatee Morning είναι ακόμη ένα δείγμα αυτής της επιρροής και το τρίο μετατρέπεται σε τζαζ ορχήστρα (conjunto) που παίζει afrocuban 6/8 πάνω σε 4/4. Μου αρέσουν τα πνευστά εδώ και ιδιαίτερα οι πονηριές που κάνει ο Ketil με το φλάουτο, ενώ δεν θέλω να παραλείψω το φανταστικό groove, αν και αυτό ισχύει καθόλη τη διάρκεια του άλμπουμ. Το Homo floreciensis είναι ένα δροσερό 14μετρο με το clave στο 3-2, ένα ονειρικό κομμάτι που περιλαμβάνει μερικές από τις πιο κουλ κιθαριστικές φράσεις που έχω ακούσει. Ο Gaute είναι κουλ και στο Las Americas, ένα 16μέτρο μινόρε blues son με τα πνευστά να ακολουθούν την αισθητική ενός conjunto επηρρεασμένου από τον Arsenio Rodriguez, με ένα σόλο μπάσου αλλά και την κατ’εμέ συγκλονιστικότερη στιγμή του άλμπουμ:  τον  Jørgen Mathisen να σεληνιάζεται (αν και ίσως είναι προσεκτικότερος απ’ ό,τι θα ήθελα). Το Neverending Niqab Nights ξεκινά με σόλο τύμπανα όπου σταδιακά εξελίσσεται σε ένα 8μετρο modal tumbao γεμάτο ενέργεια και τον Gaute να σκορπάει σόλι απλόχερα ενώ ακούμε – για πρώτη φορά πιστεύω – και δεύτερη κιθάρα. Το τελευταίο κομμάτι λέγεται His Voice και κλείνει το άλμπουμ με 32μετρη ΑΑΒΑ μπαλάντα η οποία είναι έτσι σχεδιασμένη ώστε να εντείνει τις συζητήσεις μεταξύ των μελών του τρίο και να υπογραμμίσει τις ευαισθησίες τους. Όσο με αφορά, το κομμάτι αυτό θα μπορούσε να παίζει επ’ άπειρον.

Το ντεμπούτο του Gaute Storsve Trio είναι όλα όσα περίμενα έχοντας διαβάσει το δελτίο τύπου και γνωρίζοντας κάτι για μερικούς από τους συντελεστές. Το γενικότερο μήνυμα του άλμπουμ καθορίζεται από τη σύζευξη δύο πραγμάτων: του κουβανέζικου ενθουσιασμού και της σκανδιναβικής απλότητας. Συνδυασμένα αυτά τα δύο δίνουν ένα ζωντανό κομμάτι τέχνης το οποίο ελπίζω πως θα είναι το πρώτο από πολλά για αυτό το δημιουργικό σύνολο. Μία πιο «επικίνδυνη» διάσταση (όσον αφορά στον πειραματισμό ίσως) θα ήταν σίγουρα ευπρόσδεκτη αλλά αυτό είναι προσωπική μου εμμονή. Hasta luego!

8 / 10

Βαγγέλης Χριστοδούλου

2^η γνώμη

Λίγους μήνες μετά το ντεμπούτο των Weserbergland, το solo ντεμπούτο του Gaute Storsve είναι αυτό που θα ζητούσε οποιοσδήποτε άκουσε το συγκλονιστικό παίξιμο του σπουδαίου κιθαρίστα εκεί. Οι υψηλές προσδοκίες επιβεβαιώνονται πανηγυρικά στο Attention: This Is Not a Toy | For Adult Collectors Only. Το επίτευγμα του Storsve ως οραματιστή και των συνεργατών του φυσικά είναι καταρχήν και κυρίως αισθητικό. Η ήπια proggy jazz του Storsve είναι απόλυτα επιτυχής και έχει ως βασικό πλεονέκτημα το υψηλό συνθετικό επίπεδο, τις «ακριβές» και ακριβείς φράσεις και αυτό που απογειώνει το αποτέλεσμα είναι ένα cool στοιχείο που αιωρείται παντού. Ο Ketil Vestrum Einarsen παίζει κι εδώ καταπληκτικά, ο Jørgen Mathisen μαγεύει για άλλη μία φορά στο Las Americas, ενώ ο Storsve αποδεικνύει γιατί δικαιούται να αποκαλείται από κάποιους (ελπίζω αρκετούς) ως ένας από τους πιο ενδιαφέροντες κιθαρίστες σήμερα. Το χαρισματικό touch, το ουσιώδες και απόλυτα αισθαντικό παίξιμο, η αφηγηματικότητα, ο εκφραστικός πλούτος και η καλλιτεχνική σαφήνεια και ευστοχία του σπανίζουν, ειδικά σήμερα. Πανέμορφος δίσκος.

8 / 10

Δημήτρης Καλτσάς